بازار مالی چیست؟

مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی : عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

تعریف مدیریت مالی

مدیریت مالی عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

به بیان ساده می توان گفت مدیریت مالی همان اقتصاد کاربردی است.بسیاری از آنچه را که در اقتصاد خرد و کلان می آموزیم،در مطالعه اصول مدیریت مالی به کار می گیریم به طور کلی،می توان عنوان مدیریت مالی را به سه حوزه کلی ولی مرتبط تفکیک کرد:

1-مدیریت مالی:که گاهی اوقات corporate finance و یا business finance نیزخوانده می شود عبارتست از مدیریت مالی بنگاه های کسب و کار.به بیان ساده،عبارتست از تصمیم گیری مالی در داخل واحدهای تجاری.وظیفه مدیر مالی عبارتست از حفظ نقدینگی،استفراض از بانک،تحصیل سایر شرکت ها و و انتشار اوراق قرضه و سهام است.

2-سرمایه گذاری:که با قیمت گذاری اوراق بهادار ورفتار بازارهای مالی سروکار دارد.به عنوان مثال،ممکن است وظیفه یک مدیر سرمایه گذاری،شامل ارزش گذاری سهام عادی،انتخاب اوراق بهادار برای یک صندوق بازنشستگی یا ارزیابی عملکرد پر تفوی باشد.

3-موسسات مالی:که به شرکت های مالی نظیر بانک ها مربوط می شود.قطع نظر از حوزه مدیریت مالی که در ان حیطه مشغول فعالیت هستید،از دانش مدیریت مالی مشابهی استفاده خواهید کرد.از جمله ویژگی های مدیریت مالی:

2-مبتنی بر اصول اقتصادی است.

3-از اطلاعات حسابداری به عنوان نهاده ورودی تصمیم گیری استفاده می کند.

4-مطالعه چگونگی سرمایه گذاری و افزایش بهره وری پول است.

5-دائما در حال تغییر است.

6-دارای چشم انداز جهانی است.

هدف مدیریت مالی

هدف مدیریت مالی به حد اکثر رساندن ارزش شرکت است.مفهوم این هدف بسیار پیچیده است .مدیران شرکت با ذینفعان بسیاری نظیر مالکان،بستانکاران،فعالان بازار سرمایه سروکار دارند.

این هدف ،ترجمان بیشینه ساختن ثروت سهام داران در شرکت های سهامی است که به صورت ارزش بازار حقوق صاحبان سهام برابر ارزش فعلی جریانات نقدی آتی مورد انتظار مالکان است..همان طور که اشاره شد،هدف مدیریت مالی به حداکثر رساندن ثروت مالک است.تحقق این مهم از طریق حداکثر نمودن سود اقتصادی میسر است که دارای مفهومی متفاوت با سود حسابداری است.

سود اقتصادی شامل تفاوت درآمدها و هزینه هاست که این هزینه ها شامل هزینه فرصت منابع سرمایه گذاری برای وجوه است.سود نرمال،حداقل بازدهی مورد تقاضای سرمایه گذار برای وجوه خود است.به عبارت دیگر،مقدار سود در شرایطی است که سود اقتصادی صفر است.سود اقتصادی و حسابداری متفاوت هستند زیرا سود حسابداری هزینه فرصت وجوه را نادیده انگاشته و مشمول رویه های حسابداری است که ممکن است جریانات نقدی واقعی و واقعیت اقتصاد را نشان ندهد.

نقش مدیر مالی

شرکت های سهامی برای ادامه کسب و کار خود نیازمند انواع متنوعی از دارایی های واقعی هستند.بسیاری از این دارایی ها چون کارخانه و ماشین آلات در زمره دارایی های مشهود جای می گیرند.سایر دارایی ها مانند دانش تخصصی و حق الامتیاز نامشهود هستند.باید بابت تمام این دارایی ها وجه پرداخت شود.

شرکت های سهامی برای تامین اینوجوه نسبت به فروش ادعاهایی نسبت به این دارایی ها وجریانات نقدی عایده آنها در آینده اقدام می کنند.

این ادعاها دارایی مالی خوانده می شود.به عنوان مثال ،وقتی شرکتی از بانک وام می گیرد،بانک از او تعهد مکتوبی مبنی بر بازپرداخت اصل و بهره وام دریافت می دارد .بنابراین ،بانک وجوه نقد خود رابا یک دارایی مالی معامله کرده است .دارایی مالی فقط شامل وام بانکی نمی شود بلکه شامل انواع سهام،اوراق قرضه و…..نیز است.

جایگاه مدیر مالی میان عملیات شرکت و بازارهای مالی واقع شده است.

1-وجوه دریافتی از سرمایه گذاران

2-وجوه سرمایه گذاری شده در شرکت

3-وجوه ایجاد شده از طریق عملیات

4/1-وجوه مجددا سرمایه گذاری شده

4/2-به سرمایه گذاران وجوه بازگردانده شده

بنابراین مدیر مالی باید به دو سوال اساسی پاسخ دهد:در چه دارایی های واقعی سرمایه گذاری کند؟و چگونه منابع لازم را برای تامین مالی این دارایی ها تجهیز کند؟

پاسخ سوال اول،سرمایه گذاری و تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای است و پاسخ سوال دوم شامل تصمیمات تامین مالی شرکت است.

تاریخچه مدیریت مالی

در سال 1900 مدیریت مالی یک رشته علمی شد.از آن زمان تاکنون وظایف و مسئولیت های مدیریت مالی همواره دستخوش تغییر بوده است و تردیدی نیست که در آینده نیز شاهد تغییرات بیشتری خواهد بود.تا سال 1900 مدیریت مالی جزئی از اقتصاد کاربردی بود.طی دو دهه 1890 و1900 چندین شرکت بزرگ امریکایی درهم ادغام شدند.78شرکتی که به دنبال این ادغام ها به وجود آمدند ،نیمی از کل تولیدات صنایع مربوط را در دست گرفتند.

این ادغام ها نیازمند سرمایه های هنگفت بود.مدیریت ساختار سرمایه یکی از وظایف مهم مدیران شدو مدیریت مالی رشته خاصی از مدیریت بازرگانی شد.یادآوری این نکته مهم است که در آن زمان،چگونگی تهیه صورت های مالی و تجزیه و تحلیل آن ها دوران طفولیت خود را می گذراند.تجزیه وتحلیل های مالی فقط در داخل شرکت ها انجام می شد.به آنان که در خارج از سازمان قرار داشتند،مانند سرمایه گذاران،گزارش هایی در مورد وضع مالی و عملکرد شرکت ها داده نمی شد تا بتوانند در زمینه های سرمایه گذاری تصمیم گیری کنند.در دهه 1920 شرکت های تولیدی مقادیر فراوانی کالا تولید کردند و سودهای کلانی بردند.این امر باعث شد مسائل برنامه ریزی و کنترل (به ویژه از نظر قدرت نقدینگی)به تدریج در مبحث مدیریت مالی مورد توجه قرار گیرد.ولی تامین مالی این شرکت ها و مسائل مبتلا به ساختار سرمایه(در مورد ادغام ها)باعث شد که موسسات تامین سرمایه به سرعت رشد یابند.سندیکاهایی که در سایه وجود موسسات تامین سرمایه پدید آمدند به تامین مالی شرکت ها(از راه تضمین خرید اوراق بهادار منتشر شده)کمک های شایانی کردند.با پیدایش صنایع جدید و اقدامات صنایع قدیم در راه دستیابی به تغییرات ناشی از تکنولوژی نوین و سازش با آن،مبحث مدیریت مالی نیز بر پایه علمی استوار شد.این رشته علمی با استفاده از علوم کامپیوتر ،پژوهش عملیاتی و اقتصاد سنجی همچنان راه تکامل می پیماید.این روش های علمی که از سال 1950یکی پس از دیگری عرضه شد به صورت ابزاری درآمد که شرکت ها برای تجزیه و تحلیل طرح های مختلف سرمایه گذاری و محاسبه ریسک و بازده از آنها استفاده می کنند.برای محاسبه حداقل بازده مورد نظر،تجزیه و تحلیل و تحقیقات زیادی انجام شده است.

در دهه 1950 نظریه ای عرضه شد به نام نظریه نوین مدیریت مجموعه اوراق بهادار یا نظریه نوین مدیریت پرتفوی.اساس ومبنای این نظریه،میزان ریسک و بازدهی است که دارنده مجموعه اوراق بهادار از ان بهره مند می شود.مساله ای که این نظریه با ان روبرو است،درجه ریسکی است که سرمایه گذار با توجه به مجموعه اوراق بهادار خود محاسبه می کند(و نه فقط ریسک متعلق به اقلام خاصی از آن پرتفوی)

با توجه به آنچه تا کنون گفته شد،سیر تکاملی مدیریت مالی دارای سه ویژگی مهم به شرح زیر است:

1-مدیریت مالی رشته نسبتا جدید و از شاخه های علم مدیریت است.

2-مدیریت مالی آن گونه که در حال حاضر به کار می رود بر تصمیم گیری استوار است واز ابزارها و روش های تجزیه و تحلیل داده ها،کامپیوتر،اقتصاد و حسابداری مالی استفاده می کند.

3-حرکت مستمر و سرعت فزاینده پیشرفت های اقتصادی،نویدبخش این است که مدیریت مالی نه تنها نقشی مهم تر برعهده می گیرد بلکه بر سرعت پیشرفت این رشته علمی باز هم افزوده خواهد شد تا بتواند راهگشای مدیران شرکت هایی باشد که همواره با مسایل و مشکلات تازه روبرو هستند.

ریسک بازار چیست؟

ریسک در معنا و مفهوم کلی خود به معنای عدم اطمینان کافی از آینده می باشد. مفهوم ریسک بازار به طور معمول در امور مالی و سرمایه گذاری مورد توجه می باشد. ریسک سودگرانه و پویا شامل انواع سرمایه گذاری های اقتصادی و بازی های مبتنی بر شرط بندی می باشد. از مهمترین معیار ها برای اندازه گیری ریسک بازار می توان به میانگین سرمایه گذاری اشاره کرد.

ریسک بازار چیست؟

در معنا و مفهوم کلی ریسک ، عدم اطمینان کافی از آینده را نشان می دهد. هر فرد در طول زندگی خود بارها و بارها خود را در معرض ریسک قرار داده و با فرصت های مثبت مواجه می شود؛ که در مفاهیم مالی می توان این فرصت های مثبت را توضیح داد. متوجه شدیم که تنها مفهوم ریسک خطر و بعد منفی نیست، بلکه دارای دو بعد مثبت و منفی می باشد. توجه داشته باشید که مفهوم ریسک بازار به طور معمول در امور مالی و سرمایه گذاری مورد توجه می باشد.

آشنایی با انواع ریسک

همانطور که گفته شد انسان در طول زندگی خود و در هر جنیه ای از آن در حال مدیریت کردن ریسک می باشد؛ که این مدیریت شامل هر عکس العملی در برابر خطرات مختلف می باشد. ریسک های مختلف توسط فرد در اکثر فعالیت های روزانه به صورت ناخودآگاه مدیریت می شود؛ اما این مدیریت ریسک در بازار های مالی و مدیریت اقتصادی بسیار ضروری و کاملا خود آگاه می باشد.

به صورت کلی موقعیت های ریسکی به دو دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:

1- ریسک واقعی و خالص: این ریسک شامل خطرات فیزیکی از قبیل تصادف، بیماری و … می باشد. معمولا این ریسک ها در اختیار افراد نبوده و در صورت وقوع به طور حتمی خسارت به بار می آورده و به عبارت دیگر کاملا زیان ده می باشند و به همین دلیل عموما این ریسک ها قابلیت بیمه شدن دارند و با این کار می توان میزان خسارت متحمل شده را کاهش داد.

2- ریسک سودگرانه و پویا: این ریسک شامل انواع سرمایه گذاری های اقتصادی و بازی های مبتنی بر شرط بندی می باشد و با توجه به این مسئله این نوع از ریسک در شرایط اقتصادی قابل اندازه گیری بوده و نتیجه آن می تواند مثبت و سود ده و یا منفی و زیان ده باشد.

به اختلاف میان بازده مورد نظر و واقعی در مفهوم مالی ریسک گفته می شود و هر اندازه که احتمال عدم موفقیت در یک سرمایه گذاری بیشتر باشد، در اصطلاح گفته می شود که ریسک سرمایه گذاری در آن بیشتر می باشد.

معیار های سنجش انواع ریسک بازار سرمایه گذاری

معیار های متفاوتی برای اندازه گیری ریسک بازار سرمایه گذاری وجود دارد که از مهمترین آن ها می توان به میانگین یک سرمایه گذاری اشاره کرد. در صورت بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده، ریسک سرمایه گذاری نیز بالا می باشد.

شرکت های بسیاری برای ارزیابی و مدیریت ریسک های خود، زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی انواع ریسک هایی که در معرض آن هستند قرار داده اند. انواع ریسک های سرمایه گذاری عبارتند از:

1- ریسک سیستماتیک: این نوع ریسک قابل حذف نبوده و به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان حاضر در جامعه مربوط می باشد. این نوع ریسک محدود به صنعتی خاصی نبوده و روی کل بازار تاثیر می گذارد.

2- ریسک غیر سیستماتیک: این ریسک برخلاف نوع سیستماتیک، قابل کنترل و کاهش می باشد؛ به عنوان مثال: می توان با نخریدن شرکتی که در اثر تصمیمات نادرست و یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده است، از این ریسک جلوگیری نماییم.

3- ریسک نرخ سود: این نوع ریسک در صورتی مطرح می شود که چند گزینه برای سرمایه گذاری وجود داشته باشد. به طور معمول این نوع ریسک روی اوراق مشارکت و بدهی تاثیر بیشتری می گذارد.

4- ریسک تورم: رشد نرخ تورم باعث مطرح شدن این نوع ریسک می شود و این نوع از ریسک بر بازدهی سرمایه گذاری تاثیر می گذارد؛ زیرا از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم مقدار بازدهی ناخالص به دست می آید.

5- ریسک مالی: تسهیلات و تعهدات مالی بخش هایی هستند که در صورت های مالی شرکت ها قرار دارند. توان شرکت برای توسعه، گسترش و افزایش سود دهی به هر میزان که تعهدات مالی و وام های دریافتی شرکت بیشتر باشد، کاهش پیدا خواهد کرد. به همین دلیل بسیاری از سرمایه گذاران از شرکت هایی که تعهدات مالی زیادی دارند فاصله گرفته و با لحاظ به این نکته مهم به سراغ سرمایه گذاری روی شرکت هایی با ریسک کمتر می روند.

6- ریسک نقدشوندگی: دارایی که قدرت نقدشوندگی بالایی داشته باشد، دارایی مطلوب نام دارد و در صورتی که به راحتی به فروش نرسد، صاحب آن با ریسک نقدشوندگی مواجه خواهد بود. توجه داشته باشید که این ریسک در مورد سهام نیز وجود دارد.

7- ریسک نرخ ارز: ریسک نرخ ارز در شرکت هایی که واردات محور هستند، بسیار با اهمیت می باشد. این نوع ریسک توسط شرکت ها قابل کنترل نبوده و نوعی ریسک غیر سیستماتیک محسوب می شود.

8- ریسک تجاری: این نوع از ریسک تمامی هزینه های یک کسب و کار را از قبیل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه های اداری را در نظر می گیرد.

9- ریسک اعتباری: برای سرمایه گذاران اوراق قرضه این نوع ریسک بسیار نگران کننده می باشد. کمترین میزان ریسک اعتباری متعلق به اوراق قرضه دولتی و بیشترین میزان آن متعلق به اوراق بهادار شرکتی می باشد.

10- ریسک کشور: عدم توانایی یک کشور در پرداخت تعهدات مالی خود، ریسک کشور نام دارد. توجه داشته باشید که این نوع از ریسک اغلب در کشور های در حال توسعه که کسری شدید بودجه دارند، رخ می دهد.

11- ریسک سیاسی: این نوع از ریسک زیر مجموعه ریسک سیستماتیک می باشد. در این حالت جنگ، تغییر قوانین دولتی و مواردی دیگر از این قبیل روی تصمیمات سرمایه گذاری تاثیر می گذارد.

درباره فرهاد یزدی

علاقه زیادی به مدیریت پروژه داشتم اما از روی حس کنجکاوی، فعالیت توی همه صنفی رو تجربه کردم و در آخر فهمیدم علاوه بر علاقه انگیزه ای خاصی از فعالیت در بازارهای مالی دارم که از همان زمان (سال 2013) رفتم واسه آموزش و کسب تجربه در این بازار.

مزیت‌های بلاکچین برای بازارهای مالی چیست؟

حسین فهیمی در جریان برگزرای یازدهمین نشست بین‌المللی بازارهای سرمایه اسلامی به تشریح مزیت‌های بلاکچین پرداخت.

به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، مدیرعامل شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه (سمات) گفت: انقلابی در زیر ساخت های بازارهای مالی جهان با بهره گیری از فناوری زنجیره بلوکی (بلاکچین) ایجاد خواهد شد.

حسین فهیمی در یازدهمین نشست بین المللی بازارهای سرمایه اسلامی به تشریح زیر ساخت های حقوقی و مزیت های بهره گیری بلاکچین در بازار های مالی پرداخت.

وی اظهار داشت : طبق تعریف سازمان بین‌المللی کمیسیون‌های اوراق بهادار (IOSCO)، شرکت های سپرده گذاری مرکزی و سیستم های تسویه اوراق خدماتی نظیر ثبت و سپرده، مدیریت ریسک، پرداخت سود،
فرآیندهای حقوقی مانند توقیف و توثیق، تسویه و پایاپای، سیستم های شناخت مشتری، مدیریت وجوه تضمین، رای گیری الکترونیکی، سیستم های پرداخت در برابر تحویل و طرف معامله مرکزی را در بازار مالی انجام می دهند.

مدیرعامل سمات گفت: بلاک چین ظرفیت و ساختار متفاوتی بر بستر اینترنت و با ماهیت دیجیتال و معاملات الگوریتمی به وجود آورده و امکان ارتباط و تراکنشی امن، غیر متمرکز، بی‌واسطه، قابل رمزگذاری یک‌بار مصرف، مشارکت و تأمین‌کننده منافع اطمینان ‌بخش را برای همه ذی‌نفعان فراهم آورده است.

وی در ادامه به ویژگی های بهره گیری بلاکچین برای شرکت های سپرده گذاری مرکزی نظیر متمرکز کردن ثبت دارایی ها و ارایه راه حل یکپارچه برای تسویه و پایاپای اشاره کرد.

فهیمی با تاکید بر این مطلب که پتانسیل بسیار بالایی در فناوری زنجیره بلوکی برای بورس ها در قالب کاهش هزینه ها، پیچیدگی و افزایش سرعت معاملات و فرایند تسویه با استفاده از روشی امن وجود دارد، گفت: مسیر سازگاری و پذیرش این سیستم نیاز به حل مشکلاتی نظیر مقیاس پذیری، استانداردسازی، قوانین و مقررات و مصوبات قانونی است اما به طور حتم بکارگیری این فناوری کارایی و شفافیت بازارهای مالی را ارتقاء خواهد داد.

یازدهمین دوره نشست بین المللی بازار سرمایه اسلامی با حضور صاحب نظرانی از کشورهای اندونزی، افغانستان، قطر، مالزی، آلمان، عمان، کرۀ جنوبی، انگلیس، سوریه و نپال در تهران برگزار شد.

در این دوره دو روزه 10 نشست تخصصی در حوزه های مختلف بازارهای مالی اسلامی برگزار شد./سمات

بازار سرمایه چیست؟ (آشنایی با مفاهیم مهم و اساسی بازار سرمایه)

اگر فکر سرمایه‌گذاری در بورس شما را می‌ترساند، شما تنها نیستید. افرادی که تجربه بسیار محدودی در سرمایه‌گذاری در بازار سهام دارند معمولا بیش از نیمی از سرمایه خود را در ابتدای کار از دست می‌دهند. اکثر آنها گمان می‌کنند در ابتدا با سرمایه‌گذاری سودهای کلانی نصیبشان خواهد شد، ولی واقعیت چیز دیگری است. بنابراین تعجب‌آور نیست که گفته می‌شود پاندول احساسات سرمایه‌گذاری بین ترس و حرص و طمع می‌چرخد.

واقعیت این است که سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار ریسک‌هایی را به همراه دارد؛ اما وقتی با روشی منضبط وارد آن شوید، یکی از کارآمدترین راه ها برای ایجاد ارزش خالص (کسب درآمد) برای یک شخص است. بیشتر افراد ثروتمند و قدرتمند در دنیا، اکثریت ثروت خود را در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند. برای درک بهتر مکانیزم‌های بازار سرمایه، بیایید با بیان تعریف سهام و انواع مختلف آن شروع کنیم.

شرکت‌های بزرگ امروز احتمالاً به عنوان یک نهاد خصوصی کوچک از چند دهه پیش توسط یک موسس راه‌اندازی شده‌اند. تصور کنید در سال 1999 شرکت علی بابا کار خود را از آپارتمان خود در هانگژو چین شروع کرده است یا مارک زاکربرگ موسس اولین نسخه فیس بوک، کار خود را از اتاق خوابگاه دانشگاه هاروارد خود در سال 2004 شروع کرد. این‌ها طی چند دهه در بین بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان قرار گرفته‌اند.

با این حال، رشد با چنین سرعت حیرت‌آور نیاز به دسترسی به حجم عظیمی از سرمایه دارد. برای انتقال این ایده‌ای که در مغز کارآفرین شکل گرفته و تبدیل آن به یک شرکت بزرگ، نیاز به اجاره دفتر یا کارخانه، استخدام کارمندان، خرید تجهیزات و مواد اولیه و ایجاد شبکه فروش و توزیع است. بنابراین عرضه سهام این شرکت‌ها در بورس و کسب سرمایه از این طریق، متداول‌ترین روش در دنیا می‌باشد.

تعریف سهام :

سهام یک ابزار مالی است که نشان‌دهنده مالکیت در یک شرکت است. مالکیت سهام به این معنی است که سهام‌دار صاحب یک قطعه از شرکت برابر با تعداد سهامی است که به عنوان بخشی از کل سهام باقیمانده شرکت در اختیار دارد. به عنوان مثال، یک شخص یا مؤسسه‌ای که صاحب 100.000 سهم یک شرکت با یک میلیون سهم منتشر شده است، می‌تواند 10٪ مالکیت آن را در اختیار داشته باشد. اکثر شرکت‌ها سهم‌های قابل توجهی دارند که به میلیونها یا میلیاردها می‌رسد.

معرفی بازار سرمایه :

در کشور ما بازار سرمایه عموماً با نام بورس اوراق بهادار تهران شناخته می‌شود؛ بازار سرمایه شاخه وسیعی از بازار است که فرآیند خرید و فروش ابزارهای مالی را تسهیل می‌کند . بازار سرمایه پلی است، که پس‌انداز واحدهای اقتصادی دارای مازاد مانند شرکت‌ها یا دولت‌ها را، به واحدهای سرمایه‌گذاری که بدان نیازمندند، انتقال می‌دهد. بازار سرمایه از نظر مرحله عرضه اوراق بهادار، به دو بازار اولیه (Primary Markets) و ثانویه (Secondary Markets) تقسیم می‌شود.

• بازار اولیه: بازاری است که در آن شرکت‌ها برای اولین بار اقدام به عرضه سهام و پذیره نویسی می‌نمایند.
• بازار ثانویه: در این بازار سهام عرضه شده در بازار اولیه مورد معامله مکرر قرار می‌گیرد؛ در واقع بازار ثانویه تسهیل کننده فروش اوراق در بازار اولیه می‌باشد.

بازار سرمایه ایران از نظر شرایط شرکت‌ها، به چهار بازار بورس اوراق بهادار ، بورس کالا ، فرابورس و بورس انرژی طبقه‌بندی می‌شود.

اصطلاحات بازار سرمایه:

حال که با مفهوم کلی بازار سرمایه آشنا بازار مالی چیست؟ شدید در زیر به توضیح چند اصطلاح در این بازار می‌پردازیم:

• اوراق اجاره: اوراق بهادار با نام قابل نقل و انتقالی است که نشان ‌دهنده‌ی مالکیت مشاع دارنده آن در دارایی مبنای انتشار اوراق اجاره است.
• اوراق بهادار: هر نوع ورقه یا مستندی است که متضمن حقوق مالی قابل نقل و انتقال برای مالک عین و یا منفعت آن باشد. شورا، اوراق بهادار قابل معامله را تعیین و اعلام خواهد کرد. مفهوم ابزار مالی و اوراق بهادار در متن این قانون، معادل هم در نظر گرفته شده است.
• اوراق مشارکت: اوراق بهادار با نامی که با مجوز “بورس” به قیمت اسمی مشخص برای مدت معین جهت تامین بخشی از منابع مالی مورد نیاز طرح‌های نوسازی و توسعه شرکت‌های پذیرفته شده در “بورس” منتشر می‌شود. این اوراق بدون تضمین دولت و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران انتشار می‌یابند.
• کارگزار : شخصیتی است حقوقی که عمل خرید و فروش سهام در بازار سرمایه یا بورس اوراق بهادار را برای مشتریان انجام می‌دهند و در ازای آن کارمزدی دریافت می‌کند.
• بازارگردان: کارگزار (معامله‌گری) است که با اخذ مجوز لازم و با تعهد به افزایش نقدشوندگی و تنظیم عرضه و تقاضای اوراق ‌بهادار معین و تحدید دامنه نوسان قیمت آن، به داد و ستد آن اوراق می‌پردازد.
• بازارهای خارج از بورس: بازاری است در قالب شبکه ارتباط الکترونیک یا غیرالکترونیک که معاملات اوراق بهادار در آن بر پایه‌ی مذاکره صورت می‌گیرد.
• بستن نماد: توقف معاملات هر یک از انواع اوراق بهادار طی دوره معین طبق دستورالعمل مربوطه می‌باشد.
• پذیره‌نویسی: فرآیند خرید اوراق بهادار از ناشر و یا نماینده قانونی آن و تعهد پرداخت وجه کامل آن طبق قرارداد.
• تابلوی بورس: تابلویی است که برای ارائه اطلاعات طبقه ‌بندی ‌شده اوراق ‌بهادار به‌کار می‌رود؛ از قبیل تابلوی اصلی و فرعی، تابلو اوراق مشارکت دولتی و تابلوی اوراق مشارکت شرکت‌ها. ( تابلوخوانی چیست؟ )
• تسویه و پایاپای: مرحله‌ی پایانی انجام معامله است که طی آن مالکیت اوراق بهادار به خریدار و وجوه حاصل از معامله به فروشنده منتقل می‌شود.
• تقاضا: عبارت است از اعلام آمادگی برای خرید اوراق بهادار از طرف کارگزار خریدار.
• عرضه: عبارت است از اعلام آمادگی برای فروش بازار مالی چیست؟ اوراق بهادار از طرف کارگزار فروشنده.
• حجم مبنا: تعداد اوراق ‌بهادار از یک نوع است که هر روز باید مورد دادوستد قرار گیرد تا کل درصد تغییر آن روز، در تعیین قیمت روز بعد ملاک باشد.
• دامنه نوسان قیمت: پایین‌ترین تا بالاترین قیمتی است که در آن دامنه، طی یک یا چند جلسه رسمی معاملاتی بورس، قیمت می‌تواند نوسان داشته باشد.
• عرضه اولیه : منظور نخستین عرضه اوراق بهادار شرکت، پس از پذیرش آن در بازار سرمایه یا بورس است.
• سبد: مجموعه دارایی‌های مالی است که از محل وجوه سرمایه‌گذاران خریداری می‌شود.
• سهم شناور آزاد: بخشی از سهام آن شرکت است که دارندگان آن همواره آماده عرضه و فروش آن سهام می‌باشند، و قصد ندارند با حفظ آن قسمت از سهام، در مدیریت شرکت مشارکت نمایند.
• شاخص: نماگری است که تغییرات قیمت یا بازده یک یا مجموعه‌ای از اوراق ‌بهادار را طی دوره زمانی مشخص نشان می‌دهد.
• صندوق سرمایه‌گذاری : نهادی مالی است که فعالیت اصلی آن سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار می‌باشد و مالکان آن به نسبت سرمایه‌گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک‌اند.
• قیمت پایه: قیمت مشخص و بدون قید و شرطی است که توسط فروشنده برای عرضه‌ی سهام در معاملات عمده تعیین و از طریق کارگزار فروشنده به بورس اعلام می‌شود و مبنای رقابت در معاملات عمده می‌باشد.
• قیمت آغازین: قیمتی است که در شروع جلسه رسمی معاملاتی برای هر ورقه بهادار در تابلو بورس اعلام می‌شود.
• قیمت پایانی: قیمت هر ورقه بهادار در پایان هر جلسه رسمی معاملاتی بورس است که محاسبه و توسط “بورس” اعلام می‌شود.
• قیمت باز: در مواقعی که خریدار یا فروشنده تعیین قیمت را به کارگزار واگذار می‌نماید کارگزار دارای دستور معامله با قیمت باز می‌باشد.
• قیمت محدود: در مواقعی که خریدار یا فروشنده حداکثر یا بازار مالی چیست؟ حداقل قیمتی را برای معامله تعیین می‌نماید، کارگزار دارای دستور معامله با قیمت محدود می‌باشد.
• قیمت معین: در مواقعی که خریدار یا فروشنده قیمت ثابتی را برای انجام معامله تعیین می‌نماید، کارگزار دارای دستور معامله با قیمت معین می‌باشد.
• بازه روز: نشان‌دهنده تغییرات قیمت سهام در روز معاملاتی جاری است. حداقل و حداکثر قیمتی که سهم در طی یک روز معامله می‌شود را بازه روز سهم می‌گویند.
• بازه مجاز: بازه قیمتی است که سهم در طول روز می‌تواند نوسان کند و سفارش خرید و فروش سهام باید در این محدوده باشد.
• بازه هفته: تغییرات قیمت سهام در یک هفته جاری است.
• کد معاملاتی: شناسه “مشتری” جهت انجام معامله اوراق بهادار در سامانه معاملات بازار سرمایه یا بورس است. این شناسه به صورت حروف، عدد، و یا ترکیبی از هر دو می‌باشد.
• نماد معاملاتی : شناسه‌ای است که برای هر یک از اوراق ‌بهادار به صورت منحصربه‌فرد در سامانه‌ معاملات تعریف شده است. این شناسه می‌تواند بصورت حروف، عدد و یا ترکیبی از هر دو باشد.
• قیمت تابلو: قیمتی است که بر اساس عرضه و تقاضای موجود برای هر سهم تعیین می‌شود و ارزش روز هر شرکت بر مبنای این قیمت محاسبه می‌شود.
• نقدشوندگی: عبارتست از درجه سهولت معامله روی یک سهم؛ هرچه سهم از نقدشوندگی بیشتری برخوردار باشد امکان بلوکه شدن سرمایه کاهش می‌یابد.
• دوره مالی: عبارتست از زمانی که شرکت‌ها برای انجام عملیات مالی خود در نظر می‌گیرند. این زمان در ایران معمولا یکسال تعیین می‌شود و شرکت‌ها موظفند در پایان این دوره صورت‌های مالی و سود و زیان خود را به بورس تحویل دهند.
• P/E: عبارتست از تقسیم قیمت یک شرکت بر سود پیش‌بینی شده آن که دوره بازگشت سرمایه را نیز نشان می‌دهد.
• DPS: عبارتست از سودی که پس از پیشنهاد هیئت مدیره و تصویب در مجمع عمومی به هر سهم پرداخت می‌شود که رابطه عکس با قیمت سهم دارد.
• مجمع عمومی عادی سالیانه: که با حضور سهامداران – بازرس – حسابرس و مدیران شرکت‌ها هر سال یک بار و حداکثر ۴ ماه بعد از پایان سال مالی تشکیل می‌شود و در آن موارد مختلفی از جمله تصویب صورت‌های مالی سال قبل و تصمیم در مورد نحوه تقسیم سود انجام می‌گیرد.
• مجمع عمومی فوق‌العاده: در مواقعی که نیاز به تصمیم‌گیری در مورد بخصوصی که نیاز به تصویب مجمع دارد مانند تصمیم در مورد افزایش سرمایه یا تغییر در اعضای هیات مدیره و غیره باشد تشکیل می‌شود.
• اطلاعات میان‌دوره‌ای: اطلاعاتی است که در دوره‌های فصلی و ماهانه اعلام بازار مالی چیست؟ می‌شود و جریان مالی شرکت را به صورت واقعی نشان می‌دهد. با مقایسه این اطلاعات با بودجه شرکت می‌توان درصد خطای پیش‌بینی شرکت را بدست آورد. شرکت‌ها معمولا برای انجام طرح‌ها و برنامه‌های سود آور و بعضا برای جبران کمبود نقدینگی اقدام به افزایش آخرین سرمایه ثبت شده خود و در نتیجه تعداد سهام شرکت می‌نمایند که این کار با پیشنهاد هیات مدیره و تصویب در مجمع عمومی و تایید سازمان بورس عملی می‌باشد و از طرق مختلف انجام می‌گیرد که عبارتست از آورده نقدی – سهام جایزه و صرف سهام.

در نهایت باید در نظر داشت برای ورود به بازار سرمایه اطلاع از مفاهیم و اصول این بازار یکی از مهم‌ترین ابزاری است که قبل از ورود به آن باید فرا گرفت.

بازار بورس چیست؟ + عملکرد های بازار سهام (بخش دوم)

ما در این مقاله سعی بر این داشتیم تا برای سهولت در اطلاع از (چیستی و چرایی بیمه بیکاری) برای افراد داخل یا خارج از ایران، پرسش و پاسخ هایی که از مجموعه مالی و مالیاتی متین شده است را برایتان دسته بندی و یکجا در اختیار شما مطالعه کننده گرامی قرار بدهیم.

بخش دوم

حباب بازار بورس

امنیت و اعتبار معاملات: در حالی که شرکت کنندگان بیشتری برای کارایی و کارآمد یک بازار مهم هستند، همان بازار باید اطمینان حاصل کند که تمام شرکت کنندگان تأیید شده و با قوانین و مقررات لازم مطابقت دارند، و هیچ جایی برای پیش فرض توسط هیچ یک از طرفین باقی نمی ماند. علاوه بر این، باید اطمینان حاصل کند که تمام نهادهای وابسته که در بازار فعالیت می کنند نیز باید از قوانین پیروی کنند و در چارچوب قانونی ارائه شده توسط تنظیم کننده کار کنند.

از همه انواع واجد شرایط شرکت کنندگان پشتیبانی کنید: یک بازار توسط شرکت کنندگان مختلف ایجاد می شود که شامل سازندگان بازار، سرمایه گذاران، معامله گران، دلالان بازار مالی چیست؟ و محافظین است. همه این شرکت کنندگان با نقش و کارایی متفاوت در بازار سهام فعالیت می کنند.

به عنوان مثال: یک سرمایه گذار ممکن است سهام را خریداری کند و آنها را برای سالهای طولانی نگه دارد، در حالی که یک معامله گر ممکن است ظرف چند ثانیه موقعیتی را وارد و خارج کند. یک سازنده بازار نقدینگی لازم را در بازار فراهم می کند، در حالی که ممکن است یک محافظ برای کاهش ریسک موجود در سرمایه گذاری ها دوست داشته باشد با مشتقات معامله کند.

بورس سهام باید اطمینان حاصل کند که همه این شرکت کنندگان قادر به انجام یکپارچه نقش های مورد نظر خود هستند تا اطمینان حاصل شود که بازار به طور موثر به کار خود ادامه می دهد.

حمایت از سرمایه گذاران: در کنار سرمایه گذاران ثروتمند و نهادی، تعداد بسیار زیادی از سرمایه گذاران کوچک نیز توسط sto خدمت می کنند.

برای مقدار کمی سرمایه گذاری خود این سرمایه گذاران ممکن است دانش مالی محدودی داشته باشند و ممکن است از مشکلات سرمایه گذاری در سهام و سایر ابزارهای ذکر شده کاملاً آگاه نباشند. بورس سهام باید اقدامات لازم را انجام دهد تا از اینگونه سرمایه گذاران محافظت لازم را برای محافظت از آنها در برابر ضررهای مالی و اطمینان از اعتماد مشتری انجام دهد.

به عنوان مثال: یک بورس اوراق بهادار سهام می تواند سهام را در بخشهای مختلف بسته به مشخصات ریسک آنها طبقه بندی کند و اجازه تجارت یا عدم تجارت محدود توسط سرمایه گذاران عادی در سهام پر خطر را بدهد. صرافی ها معمولاً محدودیت هایی را برای جلوگیری از ورود افراد با درآمد و دانش محدود به شرط بندی های خطرناک مشتقات ایجاد می کنند.

مقررات متوازن: شرکت های ذکر شده تا حد زیادی تنظیم می شوند و معاملات آنها توسط تنظیم کنندگان بازار کنترل می شود، مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ایالات متحده علاوه بر این، صرافی ها نیز برخی موارد را الزامی می کنند – مانند ثبت به موقع گزارش های مالی سه ماهه و گزارش فوری هر تحولات مربوطه – برای اطمینان از آگاهی همه فعالان بازار از اتفاقات شرکت ها عدم رعایت مقررات می تواند منجر به توقف معاملات توسط بورس ها و سایر اقدامات انضباطی شود.

تنظیم بازار سهام

یک تنظیم کننده مالی محلی یا یک مقام یا نهاد پولی صالح وظیفه تنظیم بازار سهام یک کشور را بر عهده دارد. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) نهادی نظارتی است که مسئول نظارت بر بازارهای سهام ایالات متحده است. SEC یک آژانس فدرال است که مستقل از دولت و فشار سیاسی کار می کند. ماموریت SEC عنوان شده است: “برای محافظت از سرمایه گذاران، حفظ بازارهای عادلانه، منظم و کارآمد و تسهیل تشکیل سرمایه“

شرکت کنندگان در بورس سهام

در کنار سرمایه گذاران بلند مدت و معامله گران کوتاه مدت، انواع مختلفی از بازیکنان در ارتباط با بازار سهام وجود دارد. هر یک از آنها نقش منحصر به فردی دارند، اما بسیاری از نقش ها به هم پیوند خورده اند و برای عملکرد موثر بازار به یکدیگر بستگی دارند.

کارگزاران سهام، همچنین به عنوان نمایندگان ثبت شده در ایالات متحده شناخته می شوند، افراد حرفه ای دارای مجوز هستند که از طرف سرمایه گذاران اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. کارگزاران با خرید و فروش سهام از طرف سرمایه گذاران به عنوان واسطه بین بورس و سرمایه گذاران عمل می کنند. برای دسترسی به بازارها به یک حساب کارگزار خرده فروشی نیاز است.

مدیران نمونه کارها متخصصانی هستند که اوراق بهادار یا مجموعه اوراق بهادار را برای مشتریان سرمایه گذاری می کنند. این مدیران از تحلیلگران توصیه هایی می گیرند و تصمیمات خرید یا فروش برای نمونه کارها را می گیرند. شرکت های صندوق سرمایه گذاری مشترک، صندوق های تامینی و برنامه های بازنشستگی از مدیران پرتفوی برای تصمیم گیری و تعیین استراتژی های سرمایه گذاری برای پولی که در اختیار دارند استفاده می کنند.

بانکداران: سرمایه گذاری نمایندگی شرکتهایی با ظرفیتهای مختلف هستند، مانند شرکتهای خصوصی که می خواهند از طریق IPO به بورس اوراق بهادار بروند یا شرکتهایی که درگیر ادغام معوقات هستند. آنها با رعایت الزامات نظارتی بازار سهام از روند لیست پذیری مراقبت می کنند.

متولیان ارائه خدمات خزانه داری و انبار: موسسه ای هستند که اوراق بهادار مشتری را برای نگهداری نگهداری می کنند تا خطر سرقت یا از دست دادن آنها را به حداقل برسانند، همچنین برای انتقال سهام به حساب های مربوط به طرف های معامله بر اساس معاملات، با بورس همگام هستند.

بازار سهام

بازار ساز: بازارساز یک دلال است که با ارسال قیمت پیشنهادی و درخواست سهام همراه با نگهداری موجودی سهام، تجارت سهام را تسهیل می کند. او نقدینگی کافی را برای یک سهم (مجموعه) (خاص) در بازار تضمین می کند و از اختلاف بین پیشنهاد و قیمت پیشنهادی که نقل می کند سود می برد.

چگونه بورس سهام درآمد کسب می کند

بورس های سهام به عنوان موسسات انتفاعی فعالیت می کنند و هزینه خدمات آنها را پرداخت می کنند. منبع اصلی درآمد این بورس ها درآمد حاصل از کارمزد معاملات است که برای هر معامله انجام شده در سیستم عامل آن اخذ می شود. علاوه بر این، صرافی ها از هزینه لیست دریافت شده از شرکت ها در طی فرآیند IPO و سایر پیشنهادات بعدی، درآمد کسب می کنند.

این مبادله همچنین از فروش داده های بازار تولید شده در سیستم عامل خود – مانند داده های زمان واقعی، داده های تاریخی، داده های خلاصه و داده های مرجع – که برای تحقیقات سهام و سایر کاربردها حیاتی است، درآمد کسب می کند.بازار مالی چیست؟

بسیاری از صرافی ها نیز محصولات فن آوری مانند پایانه تجاری و اتصال شبکه اختصاصی به صرافی را با پرداخت هزینه مناسب به طرف های علاقه مند می فروشند.

صرافی ممکن است خدمات ممتازی مانند تجارت با فرکانس بالا را به مشتریان بزرگتر مانند صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های مدیریت دارایی (AMC) ارائه دهد و بر این اساس درآمد کسب کند. مقررات مربوط به هزینه تنظیم مقررات و هزینه ثبت نام برای پروفایل های مختلف فعالان بازار، مانند سازنده بازار و کارگزار، که منابع درآمد دیگر بورس اوراق بهادار را تشکیل می دهند، در نظر گرفته شده است.

این صرافی همچنین با مجوز دادن به شاخص های آنها و (روش آنها) که معمولاً به عنوان معیاری برای راه اندازی محصولات مختلف مانند صندوق های سرمایه گذاری مشترک مورد استفاده قرار می گیرد، سود کسب می کند.

بسیاری از مبادلات همچنین دوره ها و گواهینامه هایی را درباره موضوعات مختلف مالی به شرکت کنندگان صنعت ارائه می دهند و از این قبیل اشتراک ها درآمد کسب می کنند.

رقابت برای بازارهای سهام

در حالی که بورس های سهام، فردی برای به دست آوردن حداکثر حجم معاملات در برابر یکدیگر رقابت می کنند، از دو جبهه با تهدید روبرو هستند.

استخرهای تاریک: استخرهای تاریک که مبادلات خصوصی یا مجالسی برای تجارت اوراق بهادار هستند و در گروه های خصوصی فعالیت می کنند، بازارهای سهام عمومی را با چالش مواجه می کنند. گرچه اعتبار قانونی آنها تابع مقررات محلی است، اما با صرفه جویی در هزینه های معاملات شرکت کنندگان، محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.

مشارکت های Blockchain: در میان افزایش محبوبیت بلاکچین ها، بسیاری از مبادلات رمزنگاری ظهور کرده اند. این صرافی ها محلی برای تجارت ارزهای رمزپایه و مشتقات مرتبط با آن کلاس دارایی هستند. گرچه محبوبیت آنها محدود است، اما با اتوماسیون بخش عمده ای از کارهای انجام شده توسط فعالان مختلف بورس و ارائه خدمات کم و صفر، تهدیدی برای مدل سنتی بورس محسوب می شوند.

اهمیت بازار سهام

بازار سهام یکی از مهمترین مولفه های اقتصاد بازار آزاد است و این امکان را به شرکت ها می دهد تا با ارائه سهام و اوراق قرضه شرکتی پول جمع کنند. این اجازه را می دهد تا سرمایه گذاران عادی در دستاوردهای مالی شرکت ها شرکت کنند، از طریق سود سرمایه سود کسب کنند و از طریق سود سهام درآمد کسب کنند، هرچند ضرر نیز ممکن است باشد.

در حالی که سرمایه گذاران نهادی و مدیران حرفه ای پول از برخی امتیازات بخاطر جیب عمیق، دانش بهتر و توانایی های بیشتری برای ریسک پذیری برخوردار هستند، بازار سهام تلاش می کند تا زمینه بازی برابر را برای افراد عادی فراهم کند.

بورس اوراق بهادار به عنوان بستری کار می کند که از طریق آن پس انداز و سرمایه گذاری افراد به پیشنهادهای سرمایه گذاری مولد منتقل می شود. در بلند مدت، به تشکیل سرمایه و رشد اقتصادی کشور کمک می کند.

روشهای کلیدی

بازارهای سهام از اجزای اساسی اقتصاد بازار آزاد هستند زیرا امکان دسترسی دموکراتیک به تجارت و مبادله سرمایه را برای انواع سرمایه گذاران فراهم می کنند. آنها چندین عملکرد در بازارها انجام می دهند، از جمله کشف قیمت کارآمد و معاملات کارآمد. در ایالات متحده، بورس سهام توسط SEC و نهادهای نظارتی محلی تنظیم می شود.

نمونه هایی از بازارهای سهام

اولین بازار سهام در بورس اوراق بهادار لندن بود. این کار در یک قهوه خانه که در آن معامله گران برای تبادل سهام با یکدیگر ملاقات می کردند، در سال 1773 آغاز شد. اولین بورس اوراق بهادار در ایالات متحده آمریکا در سال 1790 در فیلادلفیا آغاز به کار کرد.، آغاز فعالیت وال استریت نیویورک در سال 1792. این توافق نامه توسط 24 تاجر امضا شد و اولین سازمان آمریکایی در نوع خود بود که به تجارت اوراق بهادار می پرداخت. معامله گران در سال 1817 نام سرمایه گذاری خود را به عنوان بورس نیویورک تغییر دادند.

بیشتر بخوانید:

اگر این مقاله برای شما مفید و کارآمد بود، خوشحال میشویم برای افراد دیگری که به دنبال جواب سوالات خود در این مطلب میگردند، با به اشتراک گذاری این مقاله به آنها کمک کنید.