قرارداد سوآپ یا سواپ چیست؟

در این قرارداد خریدار مبالغی را به صورت دوره ای پرداخت می‌کند و فروشنده نیز به پرداخت مبلغ مشخصی در آینده، در صورت بروز حادثه (مانند نکول) متعهد می‌شود.

سوآپ گاز چیست؟

به گزارش سرویس پلاس برخط نیوز به نقل از رکنا - معنی لغوی سوآپ این است که دولت یا بخش خصوصی، نفت یا گاز را در یک مرز کشور از همسایگان دریافت می کنند و در مرز دیگر به افراد مورد نظر آنان تحویل می دهند. مهم ترین مزیت سوآپ را می توان اثبات امنیت و توانایی کشور در انتقال انرژی دو کشور مختلف دانست. سوآپ با ترانزیت و انتقال گاز با خط لوله تفاوت دارد. در 100 روز نخست دولت سیزدهم قرارداد سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از خاک ایران به امضا رسید. در ادامه درباره سوآپ گازی کامل بدانید.

نرسی قربان می گوید: قرارداد سه جانبه سوآپ گاز ترکمنستان اتفاق خوبی بود و امکان افزایش نیز دارد؛ شاید ایران بتواند بازارهایی را نیز به واسطه خط لوله و ال ان جی در آینده به بازارهای صادراتی گاز خود اضافه کند اما برای تبدیل ایران به هاب گاز منطقه دیگر دیر شده است.

در ادامه گفت وگوی روزنامه ایران با کارشناس انرژی در ۱۴ آذر می خوانیم: در ۱۰۰ روز نخست دولت سیزدهم قرارداد سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از خاک ایران به امضا رسید که این قرارداد از ماه آینده اجرایی می شود. با این قرارداد، ۱.۵ تا ۲ میلیارد مترمکعب درسال گاز ترکمنستان از خاک ایران به جمهوری آذربایجان منتقل می شود. ایران حق انتقال را از همان گاز (حدود ۳۰ درصد از گاز تحویلی) برداشت می کند.

گاز ترکمنستان در پنج استان شمالی کشور مصرف می شود و به ازای آن گاز ایران از خطوط سراسری به جمهوری آذربایجان منتقل می شود. درخصوص این قرارداد، نرسی قربان، کارشناس ارشد انرژی می گوید: «حدود ۲۵ سال است که این موضوع سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از خاک ایران مطرح است. اما به دلایلی به مرحله اجرا نرسید. دولت سیزدهم موفق به امضای آن شده است؛ قراردادی که نه تنها ضرر ندارد؛ بلکه مثبت ارزیابی می شود و امکان افزایش حجم آن نیز وجود دارد.» گفت وگو با قربان در خصوص این قرارداد و آینده ایران در بازار جهانی گاز را در ادامه بخوانید.

مسأله سوآپ گاز از خاک ایران چقدر اهمیت دارد؟

این موضوع سوآپ گاز از خاک ایران و تبدیل آن به عنوان هاب گاز در منطقه مسأله جدیدی نیست. ربع قرن است که درباره آن صحبت می شود و برنامه ایران این بوده که به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر گاز جهان واردکننده و صادرکننده گاز باشد و از سیستم های انتقالی خود استفاده بهینه کند. اما به دلایل متعددی این اتفاق قرارداد سوآپ یا سواپ چیست؟ نیفتاد. حالا با این قرارداد سوآپ گاز ترکمنستان به آذربایجان، تعاملات گازی ایران با همسایگان بیشتر شده و حتی ایران می تواند از ترکمنستان گاز تحویل بگیرد و در جنوب از مسیر خلیج فارس، یا در غرب به ترکیه و عراق، در شمال به ارمنستان و در شرق به پاکستان و حتی هند تحویل دهد.

چرا در گذشته این قرارداد امضا نشد؟

اطلاع دقیقی ندارم اما شاید موضوع قیمت ها، تحریم و مسائلی از این دست اجازه نداده بود. چند سالی بود که ایران و ترکمنستان سر مسأله گاز توافق نداشتند. ترکمنستان به ایران گاز صادر می کرد و در چند سال قیمت گاز ارسالی بالا رفت و در نهایت گاز قطع شد. اما الان با مذاکراتی که انجام شده، ظاهراً بخشی از مشکلات حل شده است.

به نظرتان ایران با امضای این قرارداد به ترکمنستان وابسته شده است؟

این مسأله به بهبود روابط ایران با کشورهای مرتبط با این قرارداد یعنی ترکمنستان و جمهوری آذربایجان کمک می کند. این کشورها را به ایران متکی می کند و اگرچه شاید مسأله دو سویه باشد اما این دو کشور بیشتر به ایران متکی می شوند، تا ایران به آنها.

اگر این قرارداد درست اجرایی شود امتیاز استراتژیک برای ایران محسوب می شود. ترکیه که واردکننده گاز است، سعی می کند خودش را هاب گاز منطقه کند.

از جزئیات قرارداد سه جانبه سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از خاک ایران اطلاع ندارم اما در مجموع این قرارداد نه تنها ضرری برای ایران ندارد بلکه خیلی هم خوب است.

آیا امکان افزایش حجم قرارداد وجود دارد؟

بله، تازه این جریان گازی آغاز شده و حتی تصور می کنم که می تواند به رقم ۲۰ الی ۲۵ میلیون مترمکعب در روز نیز برسد و از ۵ میلیون متر مکعب فعلی فراتر رود. ایران می تواند از شبکه گسترده خطوط انتقال خود تا آنجا که امکان و ظرفیت انتقال پایدار وجود دارد، در این مسیر بهره ببرد.

برای صادرات گاز چطور؟ آیا امکان افزایش صادرات گاز وجود دارد؟

در حال حاضر ایران به عراق و ترکیه، ارمنستان و نخجوان گاز ارسال می کند اما برای اینکه ایران بتواند صادرات گاز را افزایش دهد باید ابتدا مصرف داخلی را بهینه کند. تقاضا برای گاز در کشور ما زیاد است و با اینکه تولید کننده سوم گاز در جهان هستیم اما در فصول سرد کمبود گاز داریم. فعلاً صادرات گاز به کشورهایی مانند پاکستان و هند هم منتفی است.

در حال حاضر کاری که ایران می تواند انجام دهد حدود ۱۰ درصد افزایش صادرات گاز به ترکیه و عراق و دیگر کشورهایی است که با آنها قرارداد دارد. ضمن آنکه باید روابط بین المللی و تعاملات جهانی را نیز برای گسترش بازار گاز صادراتی بهبود بخشید.

پیشنهاد شما برای افزایش حضور ایران در بازار گاز اروپا چیست؟

بازار گاز اروپا به غیر از مناطق جنوبی اروپا، بازاری است که رقابتی است و چندان جایی برای تحرکات ایران ندارد. روسیه بر این بازار تسلط دارد. ضمن آنکه همان طور که اشاره کردم، ایران در ابتدا باید مصرف داخلی را بهینه کند و دوم تولید را افزایش دهد تا بتواند حضور فعال تری داشته باشد.

امریکا با یک چهارم ذخایر گازی ایران حدود ۳ برابر ایران گاز تولید می کند.

ایران با سرمایه گذاری در میادین گازی خود حداقل می تواند ۲ برابر میزان فعلی یعنی حدود ۵/۱ میلیارد متر مکعب در روز ظرفیت تولید گاز داشته باشد. البته این نیازمند جذب سرمایه خارجی است. دولت ها معمولاً در پروژه هایی که برای آن سرمایه گذار وجود دارد، ورود نمی کنند و تولید گاز نیز یکی از این بخش هاست. باید شرکت های بزرگ در این بخش سرمایه گذاری کنند و در کنار افزایش تولید باید برای انتقال آن و همینطور محل مصرف این گاز که قرار است صادر شود یا خیر، تعیین تکلیف شود.

اما توجه به یک مسأله مهم است. ایران با حدود ۳۲ هزار میلیارد مترمکعب ذخایر گاز طبیعی اگر تولید را دو برابر نیز کند، بازهم برای ۶۴ سال دیگر گاز خواهد داشت. ولی آیا کسی می داند که ۶۴ سال دیگر سرنوشت گاز چه خواهد بود؟ آیا سوخت دیگری جایگزین و ارزش آن کم نشده است؟ ایران باید چه برنامه ای برای گاز و بویژه مسأله سوآپ گاز داشته باشد؟

بهترین راه برای ایران این است که گاز بخرد و بفروشد. اما این اقدام باید برای ایران از نظر اقتصادی منطقی و توجیه پذیر باشد. همینطور سیستم انتقال و خطوط موجود توان این جابه جایی گاز را داشته باشد. همان طور که اشاره کردم، امکان ظرفیت سوآپ گاز ترکمنستان وجود دارد.

اما به صورت کلی، برای گاز تولیدی در داخل کشور باید ابتدا، مصرف گاز داخلی بهینه شود. در کنار تأمین نیاز داخل، موضوع تزریق گاز به چاه های نفتی اهمیت دارد که باید برای تولید صیانتی رعایت شود.

توسعه میادین گازی موضوع دیگری است که باید در اولویت قرار بگیرد. پس از این موارد ایران باید گاز صنایع را به صورت پایدار تأمین کند و با توجه به این مزیت دسترسی به سوخت پاک، حتی صنایعی را که توجیه فنی و اقتصادی و زیست محیطی دارند، توسعه دهد. پس از این موارد باید به سراغ افزایش صادرات گاز رفت که این مسأله نیز نیازمند سرمایه گذاری خارجی است.

به نظر شما هنوز فرصتی برای تبدیل ایران به هاب گاز منطقه وجود دارد؟

خیر، به نظر می رسد که دیگر این فرصت از دست رفته است. اما هنوز فرصت برای تبدیل ایران به هاب برق منطقه وجود دارد و باید با اصلاح مصرف انرژی در کشور و بازسازی شبکه برق و رایزنی و عقد قرارداد با همسایگان در این زمینه ورود کرد. این موضوع نیز نیازمند جذب سرمایه بویژه سرمایه خارجی است.

قرارداد سه جانبه سوآپ گاز ترکمنستان اتفاق خوبی بود و امکان افزایش نیز دارد؛ شاید ایران بتواند بازارهایی را نیز به واسطه خط لوله و ال ان جی در آینده به بازارهای صادراتی گاز خود اضافه کند اما برای تبدیل ایران به هاب گاز منطقه دیگر دیر شده است.

علی رغم تضعیف دیپلماسی انرژی در سال های گذشته، قرارداد سه جانبه ایران، ترکمنستان و آذربایجان را می توان گام محکمی در راستای تبدیل شدن به هاب انرژی منطقه دانست.

به گزارش خبرنگار مهر شب گذشته خبر انعقاد قراردادی به منظور سوآپ گاز به ظرفیت ۱.۵ تا ۲ میلیارد متر مکعب از ترکمنستان به آذربایجان از طریق ایران منتشر شد. این قرارداد مهم در حالی منتشر شد که مدت ها بود واردات گاز از ترکمنستان به دلیل اختلافات مالی و ارتباط با آذربایجان به دلیل اختلافات سیاسی کم رنگ شده بود.

در همین راستا شب گذشته جواد اوجی، وزیر نفت گفت: از دی ماه ۱۳۹۵ تعاملات گازی ایران با ترکمنستان قطع شده بود ولی با انعقاد این قرارداد گام رو به جلویی در مناسبات انرژی دو کشور برداشته شد».

اوجی درباره تأثیر انعقاد این قرارداد در پایداری شبکه گاز ایران عنوان کرد: «این قرارداد به تأمین سوخت زمستانی استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، گلستان و سمنان کمک می کند».

سوآپ چیست؟

معنی لغوی سوآپ این است که دولت یا بخش خصوصی، نفت یا گاز را در یک مرز کشور از همسایگان دریافت می کنند و در مرز دیگر به افراد مورد نظر آنان تحویل می دهند. توجه شود که سوآپ با ترانزیت و انتقال گاز با خط لوله تفاوت دارد.

چرا این قرارداد مهم است؟

مهم ترین جنبه اهمیت این قرارداد، صرف احیای رابطه با کشور ترکمنستان است. رابطه گازی ایران و ترکمنستان از سال ۷۵ با انعقاد یک قرارداد ۲۵ ساله شروع شد. واردات گاز از ترکمنستان به دلیل قیمت پایین گاز آن کشور نسبت به سایر کشورها به شدت به نفع ایران بود.

البته حدود سال ۸۶ ترکمنستان به ناگهان خواستار افزایش چندین برابری قیمت شد که با مخالفت مسئولین ایرانی این خواسته تعدیل شد. با این وجود تا سال ۹۲ رابطه ایران و ترکمنستان به شیوه حسنه ای پیش می رفت ولی در سال ۹۵ ترکمنستان صادرات گاز خود را به ایران به دلیل بدهی های انباشته شده قطع کرد. علت این امر هم تغییر شیوه تسویه حساب با طرف ترکمن از حالت تهاتر به نقدی بود. پس از قطعی گاز ترکمنستان، رابطه دو کشور در سایر زمینه های تجاری هم رو به تیرگی رفت.

مسئولین دولت گذشته که خود را مدعی دانش دیپلماسی می دانستند و در رأس آن ها بیژن زنگنه، وزیر نفت سابق به جای سیاست ترمیم رابطه با این کشور همسایه، راه تعمیق اختلافات را در پیش گرفت. وی در گفته های خود همواره به بی نیاز بودن به گاز ترکمنستان و امتیاز ندادن به این کشور تأکید می کرد. سیاستی که در سال های گذشته آثار زیان بار آن در عدم تأمین گاز خانگی و صنایع مناطق شمالی نمایان شد.

هرچند هنوز شیوه تسویه حساب ایران و ترکمنستان به طور دقیق مشخص نشده ولی وزیر نفت اعلام کرده که به زودی اولین قسط بدهی های ایران پرداخت خواهد شد. با وجود چنین شرایطی، احیای رابطه این دو کشور با انعقاد چنین قرارداد محکمی دستاورد بسیار بزرگی است و امید می رود در آینده تجارت با این کشور در سایر بخش ها هم گسترش یابد.

همچنین به طور کلی گسترش دیپلماسی گاز و انعقاد قراردادهای واردات، سوآپ و ترانزیت گاز می تواند تضمین کننده منافع سیاسی و اقتصادی کشور در بلند مدت باشد. به طور خلاصه مهم ترین مزیت سوآپ را می توان اثبات امنیت و توانایی کشور در انتقال انرژی دو کشور مختلف دانست. این مزیت در ارتباط با رابطه کشورهای ایران و آذربایجان که در ماه های گذشته دچار اختلافات سیاسی شده بودند اهمیت بیشتری می یابد.

لازم به تأکید است گاز تحویلی ایران به آذربایجان در منطقه کوچک و استراتژیک نخجوان قرار دارد. رابطه گازی ایران و نخجوان از انعقاد قرارداد سوآپ ۲۰ ساله در سال ۲۰۰۴ شروع شد. قراردادی که طی آن ایران ملزم به تأمین گاز نخجوان و از طرفی آذربایجان ملزم به تأمین گاز منطقه آستارای ایران شد. با این وجود طی سال های اخیر کشور ترکیه با سرعت بخشیدن به خط لوله هشتاد کیلومتری ایغیدیر به نخجوان به فکر جایگزینی گاز خود با گاز ایران افتاده است. هرچند هنوز دقیقاً مشخص نیست که رابطه این خط لوله با قرارداد جدید ایران چگونه است ولی بدون شک قرارداد سوآپ می تواند جای پای ایران را در این منطقه محکم کند.

آخرین مزیت این قرارداد رفع مشکل کسری گاز و افت فشار در استان های شمالی ایران از طریق حق انتقال است که در سال های گذشته موجب قطعی گاز زودهنگام صنایع و ایجاد مشکل در مصارف خانگی شده است. در همین رابطه مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران اظهار کرد: این قرارداد علاوه بر اهمیت اقتصادی بر پایداری شبکه گازی در شمال و شمال شرق ایران کمک می کند.

باید دید آیا شیوه سوآپ به اینگونه است که گازی که در زمستان و در پیک بار تحویل گرفته می شود در زمان کاهش بار تحویل داده می شود یا حق انتقال ایران از این قرارداد درصد مشخصی دارد.

در پایان لازم به ذکر است در سال های اخیر هم قراردادهای کوتاه مدتی به منظور سوآپ گاز ترکمنستان و آذربایجان بسته شد، ولی برتری این قرارداد نسبت به گذشته اولاً بلندمدت بودن آن و ثانیاً بسته شدن آن در عالی ترین سطح میان کشورها است.

امضای قرارداد سه‌جانبه سوآپ گاز بین ایران، جمهوری آذربایجان و ترکمنستان

قرارداد سه جانبه سوآپ گاز ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از طریق خاک ایران در حضور روسای‌جمهوری ایران و جمهوری آذربایجان در حاشیه نشست اکو در ترکمنستان به امضا رسید.

پایگاه اطلاع‌رسانی دولت ایران روز یکشنبه هفتم آذرماه اعلام کرد که در پی دیدار دوجانبه ابراهیم رئیسی و الهام علی‌اف، رؤسای جمهوری ایران و جمهوری آذربایجان، وزیران نفت دو کشور قرارداد سوآپ (معاوضه) سالانه یک‌ونیم تا دو میلیارد متر مکعب گاز از ترکمنستان به جمهوری آذربایجان از طریق خاک ایران را امضا کردند.

الهام شبان، مدیر مرکز مطالعات نفت خزر در جمهوری آذربایجان، در این زمینه به رادیو فردا گفت که در سال ۲۰۱۶ نیز به مدت یک سال قرارداد مشابهی امضا شده بود و ترکمنستان در چهارچوب این قرارداد، ۱.۵ میلیارد متر مکعب گاز برای مصرف استان‌های شمال غرب ایران به شرکت قدیر (زیرمجموعه بیت رهبری) تحویل داد و ایران نیز به همین میزان گاز تحویل آذربایجان داد.

سود ایران از عملیات سوآپ، ۲۰ درصد بود و آذربایجان نیز با فروش این حجم از گاز به گرجستان حدود ۳۵ درصد درآمد اضافی کسب کرد.

هنوز معلوم نیست در قرارداد جدید، آیا ایران در نظر دارد گاز ترکمنستان را در زمستان که کشور با بحران کسری گاز مواجه است دریافت کرده و در تابستان تحویل آذربایجان دهد، یا این‌که عملیات سوآپ گاز همزمان خواهد بود.

با استفاده از گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دولت و رادیو فردا/د.خ/ک.ر

مهم‌ترین خبرهای ایران و جهان

اسرائیل به «بهشت الیگارش‌های یهودی روسیه» تبدیل شده است

یک روزنامه کانادایی می‌گوید با ادامه یورش نظامی روسیه به اوکراین، اسرائیل به «یک بهشت امن» برای الیگارش‌های یهودی روسیه تبدیل شده است که به‌طور موقت این کشور را ترک کرده‌اند.

روزنامه «گلوب‌ اند میل» روز ۱۴ خرداد نوشت شهر ساحلی هرتسلیا در حومه شمالی تل‌آویو اکنون محل زندگی تعداد زیادی از سرمایه‌داران یهودی روسیه است که از آغاز جنگ مسکو علیه اوکراین، به اسرائیل آمده‌اند.

الیگارش‌ها به کسانی در روسیه گفته می‌شود که از راه تماس و ارتباط با کرملین و دیگر مهره‌های اصلی قدرت سیاسی در روسیه به ثروت‌های سرشار دست یافته‌اند.

در روزهای اول پس از حمله روسیه به اوکراین، وزیر خارجه اسرائیل از نهادهای این کشور خواسته بود تا مطابق خواسته‌های ثروتمندان یهودی روسیه عمل نکرده و به مامنی برای دور زدن تحریم‌های غرب علیه روسیه تبدیل نشوند.

بر اساس این گزارش، برخی از یهودیان روسیه که اخیرا به اسرائیل رفته‌اند، از قدیم املاک و سرمایه‌هایی در این کشور داشته‌اند اما در حالی که سرمایه آ‌ن‌ها ممکن است در خطر ضبط از سوی کشورهای دیگر باشد، قوانین اسرائیل به یهودیان امکان می‌دهد که ثروت خود را به این کشور منتقل کنند.

قانون «بازگشت» به هفت نسل از یهودیان امکان می‌دهد که به‌دور از قوانین سخت‌گیرانه مالیاتی و بدون این‌که در مورد منبع درآمد خود به نهادهای قانونی اسرائیل توضیح بدهند، اموال خود را به عنوان «مهاجر یهودی بازگشته» به اسرائیل منتقل کنند.

با این حال، به نوشته گلوب اند میل، شمار دیگری از یهودیان روسیه نیز با استفاده از قانون یادشده، برای دور شدن از خطرات احتمالی زندگی در زادگاهشان، در دوره اخیر راهی اسرائیل شده‌اند.

دولت اسرائیل در آغاز جنگ روسیه در اوکراین درگیر بحث‌های شدید داخلی بود که به چه تعداد از اوکراینی‌های غیر یهودی اجازه اقامت موقت بدهد.

با وجود تصمیماتی که وزارت کشور اسرائیل برای استقبال از شمار معدودی از اوکراینی‌های غیر یهودی اتخاذ و امکاناتی را برای آن‌ها اعلام کرد، شواهد نشان می‌دهد که اکثر آوارگان اوکراینی، چه یهودی و چه دیگران، کشورهای اروپایی، کانادا و آمریکا را ترجیح داده‌اند.

اما از سوی دیگر، برخی از یهودیان روسیه، شامل الیگارش‌ها یا یهودیان معمولی، در وضعیت فعلی که روسیه در جهان غرب منفور است، اقامت در اسرائیل را انتخاب کرده‌اند.

بر اساس گزارش گلوب اند میل و سایت رادیو فردا/ف.ر/ک.ر

حریت: ایرانی‌ها در تعطیلات سالمرگ خمینی همه هتل‌های وان ترکیه را رزرو کردند

روزنامه حریت ترکیه روز یکشنبه ۱۵ خرداد گزارش داد که ایرانی‌ها در تعطیلات سه روزه به مناسبت سالمرگ آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، همه هتل‌های شهر وان ترکیه در نزدیکی مرز ایران را رزرو کردند.

تعطیلات رسمی در ایران از ۱۳ تا ۱۵ خرداد ادامه داشت.

این گزارش می‌افزاید در اولین روز تعطیلات سه روزه، پنج هزار ایرانی وارد شهر وان شده و ورود گردشگران ایرانی به این شهر مرزی کماکان ادامه دارد.

آمارهای وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه نشان می‌دهد که حدود ۶۵۵ هزار گردشگر ایرانی طی چهار ماهه ابتدایی سال جاری میلادی وارد ترکیه شده‌اند که نسبت به دور مشابه پارسال تقریبا ۳.۵ برابر شده است.

ایرانی‌ها بعد از اتباع آلمانی و بلغارستان بیشترین تعداد گردشگران خارجی را در ترکیه داشته‌اند.

ترکیه در همین دوره زمانی پذیرای ۷.۵ میلیون گردشگر خارجی بوده که نسبت به دور مشابه پارسال سه برابر شده است.

تقریبا ۹ درصد از کل گردشگران خارجی ترکیه، شهروندان ایرانی بوده‌اند. شهروندان روسیه و بریتانیا در رده‌های بعد هستند.

با استفاده از گزارش روزنامه حریت، وزارت فرهنگ‌وگردشگری ترکیه/د.خ/ک.ر

حادثه برج متروپل؛ استاندار سابق خوزستان از کشور خارج شد

غلامرضا شریعتی از حامیان حسین عبدالباقی مالک برج فروریخته متروپل آبادان معرفی و عکس‌هایی از او در کنار مالک ساختمان منتشر شده است

خبرگزاری‌ها و رسانه‌های ایران روز یکشنبه ۱۵ خرداد از خروج غلامرضا شریعتی، استاندار سابق خوزستان، از کشور خبر دادند.

خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، نوشت که او به صورت قانونی به امارات متحده عربی رفته است.

پیشتر معاون اجرایی ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، استاندار سابق خوزستان و شهردار سابق آبادان را از متهمان در حادثه فروریختن برج متروپل معرفی کرده و گفته بود آن‌ها باید در دادگاه محاکمه ‌شوند.

غلامرضا شریعتی در واکنش به این اظهارات، در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی از موضع‌گیری معاون او انتقاد کرد.

برخی رسانه‌ها، غلامرضا شریعتی را از حامیان حسین عبدالباقی مالک برج فروریخته متروپل آبادان معرفی و عکس‌هایی از او در کنار مالک این ساختمان منتشر کرده بودند.

خبرگزاری‌های ایران روز شنبه از استعفای حسین حمیدپور، شهردار آبادان، خبر ‌دادند.

محمود دعایی، مدیر روزنامه اطلاعات، درگذشت

رسانه‌های ایران روز یکشنبه ۱۵ خرداد از درگذشت محمود دعایی، مدیر روزنامه اطلاعات، خبر دادند.

آقای دعایی در سال ۱۳۲۰ در شهر یزد متولد شد و هنگام مرگ ۸۱ ساله بود.

او از نزدیکان و همراهان روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، در دوران اقامتش در نجف بود. وی بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ سفیر ایران در بغداد بود و از سال ۱۳۵۹ به دستور آیت‌الله خمینی سرپرستی موسسه اطلاعات را تا زمان مرگ برعهده داشت.

محمود دعایی همچنین شش دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود داشت و از افراد نزدیک به جریان اصلاح‌طلبان محسوب می‌شد.

در پی حمله سایبری، کامپیوترهای شهرداری تهران «تا اطلاع ثانوی» خاموش می‌ماند

باوجود گذشت چند روز از حمله سایبری به شهرداری تهران، این نهاد همچنان با تبعات آن درگیر است و شهردار پایتخت به کارکنان خود دستور داد که از روز دوشنبه، ۱۶ خرداد تا «اطلاع ثانوی» از روشن کردن کامپیوترهای خود خودداری کنند.

در این اطلاعیه که روز یک‌شنبه، ۱۵ خرداد منتشر شده، علت این دستور «مشکل پیش‌آمده در سامانه‌های شهرداری تهران و به خصوص پرتال داخلی شهر تهران» عنوان و تاکید شده است که تنها «برخی دستگاه‌ها» و فقط برای انجام «امور ضروری» آن هم با «مسئولیت بالاترین مقام» و با «هماهنگی حراست سازمان فن‌آوری‌ و اطلاعات شهر تهران» امکان فعال شدن دارند.

گرفتن این تصمیم پس از آن اعلام می‌شود که سازمان مجاهدین خلق روز پنج‌شنبه، ۱۲ خرداد اعلام کرد که افراد این سازمان، در قالب گروهی موسوم به «قیام تا سرنگونی»، با نزدیک شدن تاریخ سالمرگ روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، «۵۱۳۸ دوربین کنترلی» در شهرداری تهران را هک و از دسترس خارج کرده‌اند.

سازمان مجاهدین خلق هم‌زمان با انتشار کلیپی اعلام کرد که در جریان این هک بر روی وب‌سایت شهرداری و دیگر نهادها شعارهایی علیه سران جمهوری اسلامی و در تمجید از رهبران مجاهدین خلق قرار داده است.

خبرگزاری صدا و سیما در همان روز در خبری نوشت که «اختلال عمدی در صفحه داخلی سامانه داخلی شهرداری تهران برای دقایقی این سامانه را با انتشار تصویری موهن از دسترس همکاران خارج کرد.»

در تحولی دیگر، مسافران فرودگاه امام خمینی تهران نیز بامداد شنبه، ۱۴ خرداد از اختلال در یکی از سامانه‌های خدمات فرودگاهی و معطلی چندساعته و ازدحام جمعیت در این فرودگاه خبر دادند.

سخنگوی «شهر فرودگاهی امام خمینی» روز شنبه ضمن رد هرگونه حمله سایبری و هک سامانه‌‌های این فرودگاه، اختلال به‌وجودآمده در «سیستم گذرنامه» این فرودگاه را ناشی از «نقص فنی و سخت‌افزاری سِروِر آفلاین» اعلام کرده و گفت که این مشکل «رفع شده است».

حملات هکری به زیرساخت‌های مهم و حساس در ایران طی سال‌های اخیر افزایش قابل توجهی داشته است. از آن جمله می‌توان به حمله سایبری به جایگاه‌های سوخت در روز چهارم آبان ۱۴۰۰ اشاره کرد که در پی آن سامانه سوخت کشور تا چند روز دچار مشکل شد.

در همان روز بیلبوردهای دیجیتال شهری اصفهان نیز هک شد و جمله «خامنه‌ای بنزین ما کو؟» از آن به‌نمایش درآمد.

یونی سواپ چیست؟ راهنمای کامل ارز دیجیتال یونی سواپ (UNI)

یونی سواپ یکی از محبوب ترین صرافی های غیرمتمرکز است که به دلیل افزایش محبوبیت امور مالی غیر متمرکز (DeFi) و کاربرد های متعدد و گسترده ای که در این زمینه ارائه می دهد، مورد توجه قرار گرفته است.

محبوبیت Uniswap منجر به افزایش توجه و علاقه سرمایه گذاران و تریدرهای بازار ارزهای رمزپایه به توکن بومی این صرافی که با نماد UNI نمایش داده می شود، شده است.

افزایش توجه ها به ارز دیجیتال یونی سواپ و رشد قابل توجه حجم معاملات آن، باعث شد که این ارز دیجیتال در مدت زمان کوتاهی بتواند جایگاه قابل قبولی را در میان ارزهای برتر بازار از نظر مارکت کپ به دست آورد.

یونی سواپ چیست؟

یونی سواپ یک پروتکل معاملات غیرمتمرکز محبوب است که به دلیل نقش خود در تسهیل معاملات خودکار توکن های امور مالی غیرمتمرکز (قرارداد سوآپ یا سواپ چیست؟ DeFi) شناخته می شود.

Uniswap نمونه ای از یک سازنده بازار خودکار (AMM) است که در نوامبر 2018 راه اندازی شد ، اما به لطف پدیده DeFi و افزایش تجارت معاملات توکن های این حوزه توانست محبوبیت قابل توجهی در همان ابتدای راه اندازی کسب کند.

این پروتکل نقدینگی خودکار در سیستم قراردادهای هوشمند غیر قابل تغییر در بلاک چین اتریوم پیاده سازی شده است. یونی سواپ نیاز به واسطه ها را از بین می برد و شبکه غیر متمرکز ایجاد می کند، در حالی که مقاومت در برابر سانسور و امنیت را در اولویت قرار می دهد.

هدف اصلی یونی سواپ این است که معاملات خرید و فروش ارزهای رمزپایه را به صورت خودکار و کاملاً شفاف برای همه هولدر ها فراهم کند و به صورت همزمان کارایی معاملات را در مقایسه با صرافی های سنتی بهبود بخشد.

یونی سواپ با پیشگیری از مشکلاتی که در اولین صرافی های غیرمتمرکز وجود داشت و با حل مسائل نقدینگی با راه حل های خودکار، کارایی بیشتری برای معاملات ارزهای دیجیتال به ارمغان می آورد.

در سپتامبر سال 2020 ، یونی سواپ با ایجاد و اعطای توکن حاکمیت خود ، UNI ، به کاربران پروتکل ، یک گام فراتر رفت. این توکن هم پتانسیل سودآوری داشت و هم توانایی کاربران برای شکل دادن به آینده خود - جنبه جذاب نهادهای غیرمتمرکز - را به همراه داشت.

تاریخچه و تیم توسعه دهنده یونی سواپ

یونی سواپ به عنوان طرحی برای معرفی سازندگان بازار خودکار یا AMM ها در اتریوم به مخاطبان گسترده تر ارائه شد. خالق این پلتفرم ، Hayden Adams ، توسعه دهنده اتریوم است.

آدامز در حین نهایی کردن یونی سواپ در پروژه های مختلفی کار می کرد و کار او مستقیماً به خالق اتریوم، ویتالیک بوترین اطلاع داده شد. بوترین حتی در نهایت نام پروتکل را به آن داد که در اصل به یونی پگ معروف بود.

آدامز همچنین گفته است که الهام اصلی سیستم عامل یونی سواپ از یکی از پست های وبلاگ خود بوترین ناشی شده است. ایده اصلی او برای تمرکز بر اتریوم پس از آن انجام شد که یکی از دوستانش او را متقاعد کرد که تحقیق و درک پروتکل را در سال 2017 آغاز کند.

ویژگی های کلیدی یونی سواپ و نحوه استفاده از آنها

یونی سواپ فقط یک صرافی غیر متمرکز نیست. این برنامه سعی در حل مسائلی دارد که سیستم عامل هایی مانند EtherDelta با مسائل نقدینگی تجربه کرده اند.

یونی سواپ دارای دو عنصر یا ویژگی اصلی است که به Swap و Pool معروف هستند:

Swap : ویژگی مبادله یونی سواپ به کاربران امکان می دهد تا بین اتریوم و توکن های ERC-20 مبادله کنند.

در واقع یونی سواپ به شما امکان می دهد بین توکن های ERC-20 تبادل انجام دهید.

در پنجره سواپ می توانید موارد زیر را تعیین کنید:

• مبلغی که سوآپ می کنید و مبلغی که دریافت خواهید کرد.
• حداقل ارسال شده که حداقل مبلغ تضمینی است که در صورت کاهش قیمت در حین انجام معامله دریافت خواهید کرد.
• تأثیر قیمت که تفاوت بین قیمت بازار و برآورد قیمت ارائه شده توسط یونی سواپ وابسته به حجم ترید می باشد.
• هزینه تامین کننده لیکوئید شدن که میزان کارمزدی است که به یونی سواپ پرداخت خواهید کرد. که به طور کلی 0.03٪ از معامله است.

Pool : به کاربران امکان می دهد از طریق تامین نقدینگی درآمد کسب کنند. این کار با واریز توکن در یک قرارداد هوشمند انجام می شود و در عوض توکن استخر به عنوان پاداش دریافت می کنید.

یونی سواپ با خودکار سازی فرآیند ساخت بازار، ریسک و کارمزد ها برای طرفین معامله را کاهش می دهد. این مکانیسم همچنین الزامات هویتی کاربران را برطرف می کند و از نظر فنی هرکسی می تواند برای هر جفت رمز ارز، ذخیره نقدینگی ایجاد کند.

به گفته Uniswap ، توکن حاکمیت آنها (UNI) به منظور "رسمیت یافتن Uniswap به عنوان زیرساخت عمومی و خود مختار" ایجاد شده است.

مزایای یونی سواپ

کنترل کامل بر دارایی ها : یونی سواپ به شما امکان می دهد حضانت کامل وجوه خود را اختیار داشته باشید. بنابراین هیچ خطری در ارتباط با صرافی های متمرکز وجود ندارد که در صورت هک شدن یا ورشکستگی صرافی بتوانید وجه خود را از دست دهید.

عدم نیاز به فرآیند (KYC) : از آنجا که یونی سواپ به شما امکان می دهد حضانت وجوه خود را حفظ کنید ، نیازی نیست که شما یک فرآیند طولانی KYC را طی کنید و نام کامل ، مشخصات گذرنامه و غیره را وارد کنید. همچنین به این معنی است که شروع فعالیتتان در صرافی خیلی سریعتر می شود و در صورت هک شدن صرافی ، احتمال افتادن اطلاعات شخصی شما به دست هکر ها را به شدت کاهش می دهد.

کارمزد های معاملاتی پایین : یونی سواپ برای هر معامله کارمزد ثابت و کوچکی را از کاربران دریافت می کند که بسیار ارزان تر از اکثر صرافی های غیرمتمرکز است.

دسترسی به کوین ها و توکن های جدید : معمولاً در صرافی های متمرکز ، پروژه های مختلف کریپتو یا دیفای قبل از اینکه سکه یا توکن آنها برای تجارت درج شود ، باید فرایند بررسی را در صرافی طی کنند. با این حال ، از آنجا که یونی سواپ غیرمتمرکز است و به دلیل محبوبیت آن، بسیاری از پروژه ها انتخاب می کنند که مستقیماً از یونی سواپ راه اندازی شوند. بنابراین با یونی سواپ، کاربران می توانند ابتدا دست به خرید توکن های جدید بزنند. با وجود نوسانات دیوانه وار قیمت رمز ارز ها ، به ویژه هنگامی که برای اولین بار راه اندازی می شوند ، بسیاری از تریدر ها معتقدند که باید در خرید این کوین ها جزو اولین نفرات باشید.

معایب یونی سواپ

خطا در تراکنش : هنگام مبادله کوین ها در یونی سواپ، معاملات ممکن است در معرض خطای تراکنش قرار گیرند. این بیشتر به 3 دلیل است. در مورد اول ، شما هزینه گس بسیار کمی پرداخت کردید و معامله بیش از مهلت رمزگذاری شده در معامله طول کشید.

مورد دوم ، شما حداکثر قیمتی را تعیین کرده بودید که آماده پرداخت هر رمز باشد اما قیمت قبل از انجام معامله از مقدار تعیین شده بیشتر شده باشد و سرانجام مورد آخر ، نقدینگی کافی در استخر وجود نداشته باشد. در این موارد ، معاملات شما "برگردانده می شوند" ، به این ترتیب تنظیم می شوند که گویی معامله هرگز رخ نداده است ، بنابراین وجوه خود را از دست نمی دهید. بنابراین واقعاً نمی توان گفت یونی سواپ کلاهبرداری است.

توکن های جعلی: هرکسی می تواند رمزهای خود را در یونی سواپ لیست کند، افرادی نیز در آنجا هستند که دوست دارند مردم را برای ارسال وجوه خود برای خرید این سکه ها راضی کند و از این طریق کلاهبرداری کنند ، سکه های جعلی را در یونی سواپ لیست می کنند. بنابراین کاربران یونی سواپ باید در این زمینه بسیار احتیاط کنند.

توکن یونی سواپ (UNI) و ویژگی های آن

رمز ارز بومی پلتفرم یونی سواپ، با نماد UNI شناخته می شود. دارندگان توکن یونی می توانند در مورد تحولات و تغییرات پلتفرم و فعالیت های مرتبط با جامعه و دولوپر ها، رای دهند.

توکن UNI در سپتامبر 2020 ایجاد شد. راه اندازی این توکن در واقع با هدف جلوگیری از جذب کاربران توسط صرافی غیر متمرکز سوشی سواپ بود. یک ماه قبل از راه اندازی این توکن ، یک فورک از یونی سواپ به نام سوشی سواپ راه اندازی شد و کاربران را تشویق به دریافت توکن Sushi به صورت رایگان نمود.

به همین دلیل یونی سواپ یک میلیارد توکن UNI ایجاد کرد و 150 میلیون از آنها را به کسانی که این پلتفرم استفاده می کند، هدیه داد.

مفهوم سوآپ چیست؟

در بسته آموزشی امروز گروه اقتصادی خبرگزاری آنا به معنی و مفهوم سوآپ پرداخته می‌شود.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا, در بسته آموزشی امروز گروه اقتصادی خبرگزاری آنا به معنی و مفهوم سوآپ پرداخته می‌شود.

قرارداد سوآپ یا معاوضه یا تاخت، نوعی از ابزار مشتقه است که در آن یک طرف قرارداد نسبت به معاوضه عواید ناشی از ابزار مالی خود با عواید ناشی از ابزار مالی طرف مقابل اقدام می‌کند. عواید چنین قراردادی بستگی به نوع ابزار مالی مورد معامله دارد یا به عبارت دیگر از قراردادها معمولاً شامل تاریخ پرداخت و نیز نحوه محاسبه عواید یا جریان‌های نقدی مورد معامله است.

اولین سوآپ در سال ۱۹۸۱ میلادی بین شرکت IBM و بانک جهانی صورت گرفت. امروزه قراردادهای سوآپ جزء مهمترین قراردادهای مالی مورد استفاده در دنیا هستند. چنانچه مطابق گزارش بانک تسویه حساب‌های بین‌المللی در سال ۲۰۱۰ حجم این نوع از قراردادها بیش از ۳۴۸ تریلیون دلار بوده‌ است.

سوآپ نوعی قرارداد برای تبادل یک جریان نقدی در آینده است. در این قرارداد تاریخ پرداخت و چگونگی محاسبه جریان‌های نقدی که باید پرداخت شود مشخص است. جریان‌های نقدی همان ارزش آتی کالاهایی است که قرار است معامله شوند. در سوآپ ارزی نیز دو طرف معامله توافق می کنند که پرداخت ها در یک ارز مشخص به‌صورت دوره‌ای باشد؛ به‌‌طور مثال یک دوره ماهانه یا سالانه این امر انجام می‌شود تا بدهی طرف مقابل این معامله سوآپ به اتمام برسد. در مقابل طرف دوم معامله نیز می پذیرد که برای پرداخت های معامله، سوآپ داشته باشد.

این روش به طرفین معامله کمک می‌کند تا در مقابل ریسک نوسانات نرخ ارز مقاوم‌تر بوده و آن را بهتر مدیریت کنند. یعنی به‌‌جای اینکه دو کشور با یک نرخ در زمان حال معاملات خود را انجام دهند، با درنظر گرفتن یک نرخ متوسط و پرداخت‌های دوره‌ای ارز دو طرف معامله به مدیریت ریسک‌های ناشی از نوسانات نرخ ارز اقدام می‌کنند.

باید توجه داشت که در معامله به صورت سوآپ سه طرف معامله وجود دارد به این ترتیب که مشتری الف در یک تاریخ مشخص 2000 یورو را به مبلغ 2200 دلار از بانک ب در یک معامله نقدی خریداری می‌کند. مدیران مالی بانک برای حفظ سبد دارایی‌های ارزی خود باید دلار فروخته شده را برگردانند. برای این منظور بانک با انجام یک معامله سلف دلار با طرف سوم با نرخ معین، در یک سررسید مشخص دیگر، مثلاً چند ماه بعد آن را دنبال می‌کند. این محاسبات با نرخ های معین و به صورت یکجا انجام می‌شود.

به این صورت در این معامله بانک ب هم سود خود را که ناشی از فروش دلار است با پیش خرید آن به‌دست می آورد و در ضمن از ریسکی که ممکن است متوجه ارز موجود خود شود محافظت می‌کند.

قرارداد سواپ در بازارهای مالی

آیا تا بحال نامی از معاملات سواپ به گوشتان خورده است؟ اگر با سواپ آشنایی ندارید پیشنهاد می‌کنم ابتدا مطالعه‌ای پیرامون معاملات پیمان آتی داشته باشید سپس ما را در این مقاله دنبال کنید.

قرارداد سواپ چیست؟

سواپ معامله‌ای است که در آن دو طرف مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی با نوع پرداخت متفاوت را در آینده با هم مبادله می‌کنند. معمولا یک طرف معامله جریان نقدی را بر حسب یک متغیر تصادفی مثل نرخ ارز یا نرخ بهره و طرف دیگر بر اساس یک عامل ثابت مبادله می‌کند. البته گاهی نیز ممکن است هر دو طرف بر حسب نرخ متغیر معامله کنند.

اغلب استفاده از عنوان خریدار و فروشنده برای معاملات سواپ کاربرد ندارد. از همین‌رو طرف اول را پرداخت‌کننده بر حسب نرخ شناور/متغیر و طرف دوم را پرداخت‌کننده بر حسب نرخ ثابت می‌نامند.

در زمان توافق طرفین در اکثر معاملات سواپ پولی ردوبدل نمی‌شود. یعنی معامله در آغاز ارزشی ندارد اما تاریخ‌هایی برای مبادله جریانات نقدی تعیین می‌شود. این تاریخ‌ها را تاریخ تسویه یا تاریخ پرداخت می‌نامند. به مدت زمان بین دو تاریخ تسویه نیز دوره تسویه می‌گویند.

تاریخ خاتمه قراردادهای سواپ نیز کاملا مشخص است. در این تاریخ آخرین پرداخت توسط دو طرف انجام می‌شود. تاریخ خاتمه را می‌توان مانند تاریخ سررسید در بازار مشتقه دانست.

اگر پرداخت‌هایی که در تاریخ‌های سررسید انجام می‌شود، بر اساس یک ارز یکسان باشد، منطقی است که خالص مبالغ پرداختی ردوبدل شود. در زمان تسویه کمتر پیش می‌آید که دو طرف اقدام به تحویل فیزیکی دارایی پایه کنند. معمولا تسویه به صورت نقدی انجام می‌شود. قراردادهای سواپ در بازار فرابورس و بر حسب نیازهای طرفین انجام می‌شود.

چون اکثرا پولی در ابتدای کار ردوبدل نمی‌شود، ریسک نکول همواره با این معاملات همراه است. ریسک نکول زمانی اتفاق می‌افتد که اطمینانی نسبت به پرداخت همه یا بخشی از مبلغ متعهد شده از سوی یکی از طرفین وجود نداشته باشد. در واقع این معاملات ریسک اعتباری دارند. چون نمی‌توان از معتبر بودن توافق بین دو طرف مطمئن بود.

اگرچه سابقه این ابزار معاملاتی زیاد نیست اما اندازه بازار آن آن‌قدر بزرگ است که نتوان از اهمیت آن چشم‌پوشی کرد. با توجه به این که سواپ شامل مجموعه‌ای از پرداخت‌هاست می‌توان آن را حالت کلی‌تری از پیمان آتی در نظر گرفت.

انواع قراردادهای سواپ

قراردادهای سواپ نیز مانند ابزارهای بازار مشتقه بر این اساس که از چه دارایی پایه‌ای استفاده کنند، به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شوند.:

• سواپ نرخ بهره: در این قرارداد دو طرف مبلغ بهره را بر اساس ارز یکسانی مبادله می‌کنند. در نتیجه در تاریخ‌های تسویه خالص ارزش معامله ردوبدل خواهد شد. در سواپ نرخ بهره دو طرف می‌توانند مبالغ را بر حسب بهره متغیر پرداخت کرده یا یکی بر حسب بهره متغیر و دیگری بر حسب بهره ثابت پرداخت کند. در صورتی که هر دو طرف بر اساس بهره ثابت پرداخت کنند، با توجه به یکسان بودن ارز، جریانات نقدی که مبادله خواهد شد، کاملا یکسان بوده و معامله معنا ندارد. در این قرارداد نیازی به پرداخت مبلغ اسمی مبادله در زمان عقد قرارداد وجود ندارد.

• سواپ ارزی: در این معامله در زمان عقد قرارداد مبالغی بر حسب ارزهای مختلف بین طرفین ردوبدل می‌شود که این موضوع به پوشش ریسک در برابر نوسان ارزهای مختلف کمک می‌کند. همچنین از آن‌جا که مبالغ پرداختی در تاریخ‌های تسویه نیز بر حسب ارزهای مختلف است، مبادله خالص ارزش معامله معنا ندارد و دو طرف باید مبالغ توافق شده را برحسب ارز توافق شده بپردازند.
  
• یکی از رایج‌ترین و قدیمی‌ترین معاملات سواپ ارزی، معاملات ثابت به ثابت است که در آن یک طرف متعهد به پرداخت نرخ ثابتی بر اساس یک ارز و طرف دیگر متعهد به پرداخت نرخ ثابتی بر اساس ارز دیگری است.
• نوع دیگر معاملات، سواپ ثابت به شناور است. در این معامله یک طرف متعهد به پرداخت نرخ ثابتی بر اساس یک نوع ارز و طرف دیگر متعهد به پرداخت نرخ شناوری بر اساس ارز دیگری است.
• سواپ شناور به شناور نیز وجود دارد که در آن هر دو طرف متعهد به پرداخت نرخ شناوری از ارزهای مختلف هستند.
  
• سواپ سهام: در این معاملات که ملاک پرداخت‌ها، بازده یا شاخص سهام است، علاوه بر بازده حاصل از سود نقدی، بازده سود سرمایه‌ای هم لحاظ می‌شود. سواپ سهام معمولا توسط مدیران سبد سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. مثلا در ازای دریافت مبلغ مشخصی متعهد می‌شوند که بازده شاخص کل را پرداخت کنند.
  
• سواپ نرخ بازده کل: در این معامله دو طرف توافق می‌کنند که یکی از طرفین بهره متعلق به دارایی پایه و هر نوع افزایش یا کاهش ارزش آن دارایی را مالک شود و طرف دیگر وجوه ثابت یا شناوری را از طرف دیگر دریافت کند که این وجوه معمولا ارتباطی با دریافتی‌های طرف اول ندارد. این قرارداد به طرف اول کمک می‌کند تا از دارایی بدون درج در ترازنامه بهره ببرد و طرف دوم نیز می‌تواند دارایی را در مقابل نوسانات قیمت پوشش دهد.

اما شاید بپرسید که چرا به جای استفاده از سواپ، دارایی پایه خریداری نمی‌شود؟ پاسخ روشن است. در درجه اول در قرارداد سواپ لزومی به تامین مالی برای خرید دارایی پایه وجود ندارد و می‌تواند تنها مبلغی را به ازای دریافت بازده ناشی از دارایی پایه بپردازد. همچنین خریدار سواپ می‌تواند از تلاش فروشنده برای تهیه بهترین دارایی پایه سود ببرد.

• سواپ نکول اعتباری: این قرارداد بیشتر توسط موسسات مالی استفاده می‌شود. زیرا آن‌ها همواره در برابر ریسک نکول و عدم بازپرداخت اقساط از سوی مشتریان خود آسیب‌پذیر هستند. در این قرارداد موسسه مالی نقش خریدار سواپ را ایفا می‌کند و با یک موسسه بیمه‌ای به عنوان فروشنده سواپ توافق می‌کند.
  که در تاریخ‌های مشخصی مبلغی مشخصی را به شرکت بیمه بدهد و شرکت بیمه نیز متعهد می‌شود تا در صورت عدم پرداخت اقساط از سوی مشتریان، وجوه را تا سقف توافق شده بین طرفین برای موسسه بانکی جبران کند. در این قرارداد خریدار مبالغی را به صورت دوره ای پرداخت می‌کند و فروشنده نیز به پرداخت مبلغ مشخصی در آینده، در صورت بروز حادثه (مانند نکول) متعهد می‌شود.

در این قرارداد خریدار مبالغی را به صورت دوره ای پرداخت می‌کند و فروشنده نیز به پرداخت مبلغ مشخصی در آینده، در صورت بروز حادثه (مانند نکول) متعهد می‌شود.

مهم‌ترین تفاوت بین سواپ بازده کل و سواپ نکول اعتباری اینست که در سواپ بازده کل از دارایی در برابر کاهش ارزش محافظت می‌شود اما در سواپ نکول اعتباری دارایی در برابر بروز یک حادثه حفظ می‌شود.

• ６.سواپ کالا: این قرارداد بسیار رایج است و هدف آن تثبیت قیمت خرید/فروش کالا است.

سواپ کالا را می‌توان برای کالاهای غیرقابل ذخیره‌سازی مانند آب‌وهوا یا برق نیز استفاده کرد که در این حالت وجوه پرداختی بر حسب معیارهای خاصی می‌باشد. مثلا برای سنجش آب‌وهوا از میزان بارش یا دما کمک می‌گیرند. سواپ نفتی قرارداد سوآپ یا سواپ چیست؟ نیز از همین نوع قرارداد و رایج‌ترین سواپ کالا است.

مثال‌هایی از قراردادهای سواپ

اگر درک معاملات سواپ برایتان دشوار است، به این مثال‌ها توجه کنید:

نمونه‌ای از معاماه سواپ ثابت به شناور

فرض کنید شرکتی از یک بانک وام گرفته که نرخ آن بر اساس لایبور است. پس شرکت مبلغ ثابتی را دریافت کرده و موظف است مبلغ متغیری (نرخ لایبور) را پرداخت کند. در این‌جا شرکت برای پوشش ریسک خود وارد قرارداد سواپ با بانک دیگری می‌شود که در آن مبالغ ثابتی را پرداخت و نرخ لایبور را دریافت می‌کند. بنابراین شرکت مذکور از یک‌سو با بانکی که وام گرفته طرف است و از سویی دیگر با بانکی که در بازار سواپ فعال است، اما برآیند کلی این دو، اینست که نرخ لایبور را مستقیماً از یکی از بانک‌ها دریافت و به دیگری پرداخت می‌کند، درواقع ریسک تغییرات نرخ لایبور را پوشش داده و پرداخت‌هایش را در دو طرف به پرداخت‌های ثابت تبدیل می‌کند.

نمونه‌ای از سواپ نکول اعتباری

فرض کنید یک موسسه مالی برای پوشش ریسک نکول خود با یک شرکت بیمه قرارداد می‌بندد که در آن مبالغ دوره‌ای ثابتی را پرداخت کند. شرکت بیمه نیز متعهد می‌شود تا در صورت عدم پرداخت اقساط از سوی مشتریان، تا سقف ۸۰٪ را جبران خواهد کرد.

نمونه‌ای از سواپ کالا

شرکت‌های هواپیمایی برای خرید سوخت موردنیاز خود در آینده وارد قرارداد سو‌اپ می‌شوند. طی قرارداد آن‌ها مبالغ ثابتی را به طرف مقابل سواپ پرداخت کرده و در عوض، طرف مقابل هم مبالغی را بر مبنای قیمت سوخت به آن‌ها می‌پردازد. همچنین استفاده از سواپ برای تثبیت قیمت طلا، فلزات گران‌بها، نفت و گاز طبیعی نیز بسیار متداول است.

نمونه‌ای از سواپ ارزی

فرض کنید شخصی در یک معامله نقدی با پرداخت هزار یورو مبلغ ۱۳۰۰ دلار از بانکی خریداری می‌کند. بانک برای حفظ سبد دارایی‌های ارزی، باید مقدار دلار فروخته شده را برگرداند. به همین دلیل طی یک معامله سواپ، مبالغی را پرداخت و نرخ ثابتی از دلار را دریافت می‌کند. در این معامله، بانک علاوه‌بر به دست آوردن سود حاصل از فروش دلار، با استفاده از سواپ، ارز خود را از ریسک تغییر ارزش دلار حفظ می‌کند.

نمونه‌ای از سواپ نرخ بهره

فرض کنید بانکی توافق می‌کند که در بازه ده ساله نرخ ثابت ۵٪ را برای یک میلیون تومان بپردازد و شرکت مقابل نیز می‌پذیرد که نرخ اسناد خزانه یکساله را علاوه بر ۱٪ پرداخت کند. بدین تریتب هر دو طرف می توانند علاوه بر تامین مالی، خود را در برابر نوسانات نرخ بهره مقاوم کنند.

چگونه از قرارداد سواپ خارج شوم؟

اگر اوراق قرضه خریده باشید یا در در بازار آتی فعالیت کرده باشید، با بازخرید اوراق یا بستن قرارداد قبل از سررسید آشنایی دارید. اما سوالی که در اینجا مطرح است اینست که قرارداد سواپ که دارای چند تاریخ تسویه است را چگونه باید بست؟ این امر به شیوه‌های مختلفی انجام می‌شود که در ادامه هر یک را بررسی می‌کنیم:

• خالص جریان‌های نقدی که در آینده ردوبدل خواهد شد، در زمان حال ارزش بازاری مشخصی دارد. این ارزش را می‌توان در طول عمر قرارداد نیز محاسبه کرد. با مبادله ارزش معامله به طرف مقابل می‌توان از قرارداد سواپ خارج شد. اما این روش نیازمند جلب رضایت طرف دیگر معامله است. مگراین‌که در زمان عقد قرارداد شرایط تسویه قبل از سررسید را تعیین کرده باشید.
  
• راه دیگری برای پایان دادن به معاملات سواپ، ورود به یک قرارداد سواپ دیگر با موقعیت معکوس است. مثلا اگر شرکتی وارد یک قرارداد سواپ شود که در آن شرکت در ازای دریافت مبالغی بر حسب نرخ لایبور، مبالغ ثابتی را بر پایه نرخ بهره ثابت به طرف مقابل پرداخت کند. در صورتی که شرکت بخواهد قبل از سررسید قرارداد، به آن خاتمه دهد می‌تواند وارد یک قرارداد سواپ دیگر می‌شود که تاریخ سررسید آن با قرارداد قبلی یکسان است و در آن بهره ثابت را دریافت و بهره شناور را پرداخت می‌کند. در این صورت موقعیت شرکت در معامله سواپ بسته می‌شود.
  
• روش دیگر بستن معاملات سواپ، اینست که قرارداد را به شخص سومی بفروشیم. این کار نیاز به توافق طرف مقابل داشته و البته چندان رایج نیست.
• روش آخر نیز استفاده از اختیار معامله است. در این حالت از اختیار معامله‌ای استفاده می‌کنیم که دارایی پایه آن یک قرارداد سواپ است. با توجه به این که دارنده اوراق اختیار نسبت به ورود به معامله اختیار دارد، می‌تواند اختیار خود را برای ورود به معامله یا ورود به یک موقعیت معکوس حفظ کند.

برای مشاهده جدیدترین تحلیل ها، اخبار، مقالات به وب سایت سیگنال مراجعه و یا اپلیکیشن سیگنال را دریافت نمایید.