آموزش جامع اختیار معامله

# بخش اول مهندسی مالی و ابزارهای مشتقه # فصل اول مهندسی مالی # مرور کلی # ابزارهای مهندسی مالی # ابزارهای مشتقه # مقایسه انواع ابزارهای مشتقه # بخش دوم ابزار های اختیار معامله # فصل دوم اختیار معامله # تاریخچه # ویژگی های قرارداد اختیار معامله # عوامل موثر بر قیمت اختیار معامله # وضعیت قراردادهای اختیار معامله از منظر بازدهی # معایب قرارداد اختیار معامله # ریسکهای قرارداد اختیار معامله # فصل سوم انواع اختیار معامله # اختیار معامله سهام # اختیار معامله ارزی # انواع اختیار معامله به اعتبار سررسید # انواع اختیار معامله به اعتبار بازار # فصل چهارم اوراق بهادار مشابه اختیار معامله # وارانت # انواع وارانت # حق تقدم # بخش سوم ارزش گذاری قراردادهای اختیار معامله # فصل پنجم کلیات ارزش گذاری اختیار معامله # ارزش ذاتی # ارزش زمانی # حروف یونانی # فصل ششم مدل های ارزش گذاری اختیار معامله # پیشینه مدل های قیمت گذاری قرارداد اختیار معامله # فرمول بچلیر # مدل بلک شولز # فرضیات مدل دو جمله ای # مدل های ارزش گذاری اختیار معامله # بخش چهارم اختیار معامله روی دارایی های واقعی # فصل هفتم اختیار معامله روی داراییهای واقعی # روش های سنتی و مدرن ارزیابی پروژه های ساده # اختیار تعیین زمان سرمایه گذاری # اختیار متوقف ساختن و واگذاری پروژه # رویکرد بازار # بخش پنجم استراتژی های معاملاتی اختیار معامله # فصل هشتم استراتژی های پایه # عوامل اثرگذار بر انتخاب استراتژی های اختیار معامله # استراتژی های درآمدی # فصل دهم دامنه های عمودی # استراتژی های نوسانی # فصل دوازدهم استراتژی های یک طرفه # استراتژی های ترکیبی # استراتژی تحصیل پروانه فولادی # فصل سیزدهم استراتژی های اهرامی # دامنه ناموزون نسبتی اختیار خرید # دامنه اختیار فروش نسبتی # تحصیل قراردادهای آتی ترکیبی تحصیل کمبو
2. بعد از ثبت سفارش، هزینه پستی به سبد خرید شما اضافه خواهد شد.
3. در صورتیکه سفارش شما فاقد موجودی باشد، تمام وجه به شما عودت خواهد شد.
(اگر تعداد کالاهای خود را افزایش دهید در هزینه ارسال صرفه جویی خواهید کرد)
توجه : بعد از خرید محصول دانلودی، لینک های دانلود در پروفایل شما (با همان نام کاربری که آن محصول را خریده اید وارد شوید) در قسمت "سفارشات من" برای همیشه موجود می باشد و می توانید هر زمان که خواستید با استفاده از آنها، فایل مورد نظر را دانلود نمائید.
مطمئن باشید که نظرات شما بسیار دقیق مطالعه خواهد شد و به آن پاسخ خواهیم داد ، هر نظری که برای ما می نویسید قوت قلبی برای حال ما خواهد بود
اختیار معامله در بورس چیست؟
قردادها یک بخش مهم در بورس به شمار میآیند. در این بخش از سری مقالات دلفین وست به آموزش و معرفی کلی قراردادها در بورس، انواع قراردادها، اختیار معامله، قرارداد مشتقه و قرارداد حق فروش میپردازیم. بنابراین اگر شما نیز مقالات ما را در خصوص آموزش بورس دنبال میکنید این مقاله را آموزش جامع اختیار معامله نیز از دست ندهید و ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.
اختیار معامله (Option) در بورس
قراردادی است که به خریدار آن حق خرید یا فروش دارایی پایه یا ابزار مالی را با اعمال یک قیمت معین و در یک تاریخ خاص را میدهد ولی خریدار در اجرای آن تعهدی ندارد. خریدار در ازای پرداخت مبلغ مشخصی، اجازه خرید یا فروش دارایی ثبت شده در قرارداد را با قیمت مشخص و در زمان تعیین شده را دارد.از جهت دیگر فروشنده، مجوزه معامله را در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ مشخصی هنگام عقد قرارداد و براساس بندهای مذکور در آن، آماده فروش دارایی خویش میباشد.
حال ممکن است در زمان مشخص شده خریدار دارایی مورد نظر را خرید و فروش نکند، در این حالت دارایی مذکور در اختیار فروشنده قرار خواهد گرفت و خریدار مبلغ پرداخت شده را از دست خواهد داد. به شما حق میدهیم که احساس سردرگمی کنید. زیرا مفهوم اختیار معامله یکی از پیچیده ترین مفاهیم بازار سرمایه است اما شاید برای شما جالب باشه که بدانید ما هر روز در زندگی روزمره از این مفهوم خیلی استفاده میکنیم. در واقع مفهوم اصلی اختیار معامله این است که در زمان حال، ابهامات آینده را پیش بینی کنیم و آنها را ارزشگذاری کنیم.
فواید اختیار معامله
یکی از فواید مهم اختیار معامله، تطبیقپذیری و توانایی آن برای ارتباط برقرار کردن با داراییهای سنتی مانند سهام شخصی است. این ویژگی به شما امکان میدهد که موقعیت خود را طبق شرایطی که ممکن است در بازار اتفاق بیفتد، تطبیق دهید یا تنظیم کنید. برای مثال میتوانیم از اختیار معامله بهعنوان سپر دفاعی در برابر بازار بورسِ در حال سقوط استفاده کنیم تا ضرر سقوط سهام را کاهش بدهیم یا میتوانیم از آن برای پیشبینی استفاده کنیم یا اگر بخواهیم میتوانیم با استفاده از آنها خیلی محافظهکار باشیم. بنابراین استفاده از اختیار معامله را میتوان بهعنوان بخشی از استراتژی وسیعتر سرمایهگذاری توصیف کرد.
قرارداد مشتقه چیست؟
قرارداد مشتقه عبارت است از اوراق بهادار مالی با ارزشی که به یک دارایی اساسی یا یک گروه دارایی متکی یا از آن مشتق شده باشد. معیارخود مشتقه یک قرارداد بین دو یا چند طرف است و مشتقه قیمت خود را از آموزش جامع اختیار معامله نوسانات دارایی اساسی بدست می آورد. متداول ترینداراییهای اساسی برای مشتقات سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره و شاخصهای بازار هستند. این داراییها معمولاً از طریق کارگزاری ها خریداری میشوند. مشتقات میتوانند بدون نسخه (OTC) یا از طریق صرافی معامله کنند. مشتقات فرابورس سهم بیشتری از بازار را تشکیل می دهند. مشتقات معامله شده خارج از بورس به طور کلی احتمال بیشتری برای ریسک طرف مقابل دارند. ریسک طرف مقابل خطری است که یکی از طرف های درگیر در معامله ممکن است (ناکامی در پرداخت فوری سود یا اصل سرمایه در زمان مقرر نکول یا ورشکستگی گفته می شود) کند. این احزاب بین دو طرف خصوصی تجارت میکنند و هیچ نظارتی ندارند. برعکس، مشتقات معامله شده در بورس استاندارد و با شدت بیشتری تنظیم می شوند.
مبانی ابزار مشتق
از مشتقات میتوان برای محافظت از موقعیت، حدس و گمان در مورد حرکت جهت دارایی پایه یا دادن اهرم به دارایی ها استفاده کرد. ارزش آنها از نوسانات ارزش دارایی اساسی حاصل میشود. در اصل از مشتقات برای اطمینان از متعادل بودن نرخ ارز کالاهای مورد معامله در سطح بین المللی استفاده می-شد. با ارزش های متفاوت ارزهای ملی، بازرگانان بین المللی به یک سیستم برای پاسخگویی به اختلافات احتیاج داشتند. امروزه، مشتقات بر اساس طیف گسترده ای از معاملات انجام می شوند و کاربردهای بیشتری دارند. حتی مشتقات مبتنی بر داده های آب و هوا مانند مقدار باران یا تعداد روزهای آفتابی در یک منطقه وجود دارد.
یک سرمایه گذار اروپایی را تصور کنید که حساب های سرمایه گذاری وی به یورو تبدیل شده است. این سرمایه گذار سهام یک شرکت آمریکایی را از طریق صرافی ایالات متحده با استفاده از دلار آمریکا (USD) خریداری میکند. در حال حاضر سرمایهگذار در معرض خطر نرخ ارز هنگام نگه داشتن آن سهام است. نرخ ارز این خطر را تهدید می کند که ارزش آموزش جامع اختیار معامله یورو در رابطه با دلار آمریکا افزایش یابد. اگر ارزش یورو افزایش یابد، هر سودی که سرمایه گذار از فروش سهام بدست آورد، با تبدیل به یورو، از ارزش کمتری برخوردار میشود.
برای جلوگیری از این ریسک، سرمایهگذار میتواند یک مشتق ارز خریداری کند تا نرخ ارز خاصی را قفل کند. مشتقاتی که میتوانند برای پوشش دادن این نوع ریسک مورد استفاده قرار گیرند شامل معاملات آتی ارز و مبادله ارز هستند. سوداگری که انتظار دارد یورو نسبت به دلار گران شود، میتواند با استفاده از مشتقی که با یورو افزایش ارزش پیدا میکند، سود کسب کند. هنگام استفاده از مشتقات برای گمانه زنی در مورد حرکت قیمت یک دارایی اساسی، سرمایه گذار نیازی به داشتن دارایی یا نمونه کارها در دارایی اصلی ندارد.
بخشهای کلیدی
- مشتقات اوراق بهاداری هستند که ارزش خود را از یک دارایی یا معیار اساسی دریافت میکنند.
- مشتقات معمول شامل قراردادهای آتی، فوروارد، اختیارات و مبادله است.
- بیشتر مشتقات در صرافی ها معامله نمی شوند و توسط موسسات برای جلوگیری از ریسک یا حدس و گمان در مورد تغییرات قیمت در دارایی اساسی مورد استفاده قرار میگیرند.
- مشتقات قابل معامله در بورس مانند معاملات آتی یا اختیارات سهام، استاندارد شدهاند و بسیاری از خطرات مشتقات بدون نسخه را از بین میبرند یا کاهش میدهند.
- مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند، که باعث افزایش خطرات و پاداش های احتمالی آنها میشود.
اشکال رایج مشتقات
انواع مختلفی از مشتقات وجود دارد که میتوانند برای مدیریت ریسک، سوداگری و استفاده از موقعیت استفاده شوند. مشتقات یک بازار رو به رشد است و محصولی را ارائه میدهد که تقریباً متناسب با هرگونه نیاز یا تحمل ریسک باشد.
قراردادهای آتی
قراردادهای آتی که به سادگی به عنوان معاملات آتی نیز شناخته میشوند توافقی بین دو طرف برای خرید و تحویل دارایی با قیمت توافق شده در تاریخ آینده است. معاملات آتی در بورس انجام و قراردادها استاندارد میشوند. معاملهگران برای جلوگیری از ریسک خود و یا حدس و گمان در مورد قیمت یک دارایی اساسی از قرارداد آتی استفاده خواهند کرد. طرفین درگیر در معاملات آتی موظف به انجام تعهد خرید یا فروش دارایی اساسی هستند.
به عنوان مثال، بگویید که ۶ نوامبر ۲۰۱۹، شرکت A قراردادی را برای نفت با قیمت ۶۲.۲۲ دلار در هر بشکه خریداری میکند که در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹ منقضی میشود. این شرکت به این دلیل که در ماه دسامبر به نفت نیاز دارد و نگران است قیمت قبل از اینکه شرکت به خرید نیاز داشته باشد افزایش مییابد. خرید قرارداد آتی نفت ریسک شرکت را برطرف میکند زیرا فروشنده طرف قرارداد موظف است پس از انقضا قرارداد، نفت را با قیمت ۶۲.۲۲ دلار در هر بشکه به شرکت A تحویل دهد. فرض کنید قیمت نفت تا ۱۹ دسامبر ۲۰۱۹ به ۸۰ دلار در هر بشکه افزایش یابد. شرکت A می تواند تحویل روغن را از فروشنده قرارداد آتی بپذیرد، اما اگر دیگر نیازی به روغن نداشته باشد، میتواند موضوع قرارداد را قبل ازتاریخ انقضا نیز بفروشد و سود را حفظ کند.
در این مثال، این احتمال وجود دارد که هم خریدار آینده و هم فروشنده در معرض خطر ریسکپذیری قرار داشته باشند. اگرشرکت A در آینده به نفت احتیاج داشت و می خواست خطر افزایش قیمت در ماه دسامبر را با موقعیت طولانی در قرارداد آتی نفت جبران کند، فروشنده میتواند یک آموزش جامع اختیار معامله شرکت نفتی باشد که نگران کاهش قیمت نفت است و می خواهد با فروش یا ” کوتاه کردن” قرارداد آتی که قیمت آن را در ماه دسامبر تعیین میکند، این خطر را از بین ببرد. همچنین ممکن است فروشنده یا خریدار ( یا هر دو) طرفهای آتی نفت، دلالان با نظر مخالف در مورد قیمت نفت ماه دسامبر باشند. اگر طرف های درگیر در قرارداد آتی دلالان بودند، بعید است که هر یک از آنها بخواهند مقدمات تحویل چندین بشکه نفت خام را فراهم کنند. دلالان میتوانند با بستن (خنثی کردن) قرارداد خود قبل از انقضا تاریخ قرارداد، به تعهد خود در خرید یا تحویل کالای اساسی پایان دهند.
به عنوان مثال، قرارداد آتی معاملات نفت West Texas Intermediate در CME نشان دهنده ۱۰۰۰ بشکه نفت است. اگر قیمت نفت از ۶۲.۲۲ دلار به ۸۰ دلار در هر بشکه برسد، معامله گر با موقعیت طولانی در قرارداد آتی ۱۷۷۸۰ دلار (۱۰۰۰X = 17780 دلار) سود کسب می کرد. معامله گر با موقعیت کوتاه در قرارداد ۱۷۷۸۰ دلار ضرر خواهد داشت.
تمام قراردادهای آتی با تحویل دارایی اساسی در انقضا تسویه نمی شوند. بسیاری از مشتقات بصورت نقدی تسویه می شوند، این بدان معنی است که سود یا زیان در تجارت صرفاً یک جریان نقدی حسابداری به حساب کارگزاری تاجر است. قراردادهای آتی که به صورت نقدی تسویه میشوند شامل بسیاری از معاملات آتی نرخ بهره، معاملات آتی شاخص سهام و سایر ابزارهای غیرمعمول مانند آینده های نوسانات یا آتی های هواشناسی هستند.آموزش جامع اختیار معامله
قراردادهای رو به جلو
قراردادهای فوروارد مشابه قراردادهای آتی هستند، اما در بورس معامله نمیشوند ، فقط فرابورس میشوند. هنگامی که یک قرارداد فوروارد ایجاد می شود، خریدار و فروشنده ممکن است شرایط، اندازه و روند تسویه حساب برای مشتقه را سفارشی کرده باشند. به عنوان محصولات فرابورس، قراردادهای پیش رو درجه بالاتری از خطر طرف مقابل را برای خریداران و فروشندگان به همراه دارند. خطرات طرف مقابل نوعی خطر اعتباری است به این دلیل که خریدار یا فروشنده قادر به انجام تعهدات مشخص شده در قرارداد نیست. اگر یکی از طرفین قرارداد ورشکسته شود، ممکن است طرف دیگر رجوع نکند و ارزش موقعیت خود را از دست بدهد. طرفین در یک قرارداد رو به جلو پس از ایجاد، می توانند موقعیت خود را با سایر طرفین جبران کنند، که میتواند با درگیر شدن معامله گران بیشتر در همان قرارداد، احتمال خطرات طرف مقابل را افزایش دهد.
مزایای مشتقات
همانطور که مثالهای بالا نشان میدهد، مشتقات میتوانند ابزاری مفید برای مشاغل و سرمایهگذاران باشند. آنها راهی برای قفل کردن قیمتها، جلوگیری از حرکات نامطلوب نرخ ها و کاهش خطرات – اغلب با هزینه محدود – فراهم میکنند. علاوه بر این ، مشتقات را اغلب می توان با حاشیه (یعنی با وجوه قرض گرفته شده) خریداری کرد که این امر حتی از هزینه کمتری نیز برخوردار است.
معایب مشتقات
از نظر منفی، ارزشگذاری مشتقات دشوار است زیرا براساس قیمت دارایی دیگر است. خطرات مشتقات فرابورس شامل ریسکهای طرف مقابل است که پیش بینی یا ارزش گذاری آنها نیز دشوار است. اکثر مشتقات نیز به تغییر در مقدار زمان انقضا، هزینه نگهداری دارایی اساسی و نرخ بهره حساس هستند. این متغیرها تطابق کامل ارزش یک مشتق با دارایی اساسی را دشوار میکند. همچنین، از آنجا که خود مشتق فاقد ارزش ذاتی است (ارزش آن فقط از دارایی اساسی حاصل میشود) در برابر احساسات بازار و ریسک بازار آسیب پذیر است. این امکان وجود دارد که عوامل عرضه و تقاضا بدون توجه به آنچه در قیمت دارایی اساسی اتفاق میافتد، باعث افزایش و کاهش قیمت یک مشتقه و نقدینگی آن شوند. سرانجام، مشتقات معمولاً ابزارهای اهرمی هستند و از هر دو روش با استفاده از کاهش اهرم استفاده میشود. گرچه میتواند نرخ بازده را افزایش دهد اما باعث می شود که ضررها با سرعت بیشتری افزایش یابد.
قرار داد حق فروش چیست؟
قرارداد فروش قراردادی است بین خریدار و فروشنده که شامل فروش و تحویل کالا، اوراق بهادار و سایر اموال شخصی است. در ایالاتمتحده، قراردادهای فروش داخلی توسط قانون تجارت یکنواخت اداره میشود. قراردادهای فروش بینالمللی تحت کنوانسیون سازمان ملل در مورد قراردادهای فروش بین المللی کالا (CISG) است که به آن کنوانسیون فروش وین نیز میگویند. طبق ماده UUC2، قرارداد فروش کالاهای بیش از ۵۰۰ دلار برای اجرای آن باید کتبی باشد (UCC 2-201). فروش اوراق بهادار یک مورد خاص است که در ماده ۸ (UCC 8-319) پوشش داده شده است. برای قابل اجرا بودن قرارداد فروش اوراق بهادار باید صرف نظر از مبلغ مربوط به آن مکتوب باشد. برای فروش سایر اموال شخصی، حداقل ۵۰۰۰ دلار باید قبل از انعقاد کتبی قرارداد اجرایی درگیر شود. در غیر این صورت، توافق شفاهی به عنوان یک قرارداد الزام آور قابل اجرا است.
چگونه میتوانم قرارداد فروش بنویسم؟
- قرارداد را عنوان کنید و مقدمه ای بنویسید.
- قسمت اطلاعات تماس را بنویسید.
- معامله را شرح دهید.
- قسمت انتظارات خریدار را بنویسید.
- قسمت انتظارات فروشنده را تکمیل کنید.
- بخش تأییدیه یا بخشی را که هر دو طرف در آن امضا میکنند ارائه دهید.
سخن آخر
قرارداد فروش یک معامله بین خریدار و فروشنده را برای اهداف قانونی و نگهداری سوابق ثبت میکند. قراردادها را میتوان نوشت، اما هر خریدار که هزینه کالا یا خدمات را در محل پرداخت میکند، به طور خودکار با شرایط قرارداد فروش موافقت میکند. حال که با قراردادهای اختیار معامله و قرارداد مشتقه و… آشنا شدید یک گام بزرگ دیگر در آموزش بورس برداشتهاید. نظر شما در خصوص این قراردادها چیست؟ سوالات، نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
برای یادگیری “ابزار مشتقه” مسیر زیر را به شما پیشنهاد میکنیم:
جزئیات خبر
تعریف
اختیار معامله قراردادي دوطرفه بین خریدار و فروشنده است که براساس آن خریدار قرارداد حق (نه الزام و تعهد) دارد که مقدار معینی از دارایی مندرج در قرارداد را با قیمت معین و در زمانی مشخص بخرد یا بفروشد.
چنانکه از تعریف قرارداد اختیار معامله پیداست، دارنده قرارداد (خریدار) در اعمال حق خود مختار است و به عبارت دیگر هیچ تعهد و الزامی ندارد و در صورت صرف نظر وي از اجراي قرارداد، مبلغی را که در ازاي این حق، پرداخته است از دست میدهد. از طرف دیگر فروشنده در صورت خواست خریدار، مجبور به اجراي قرارداد است .برای جلوگيری از امتناع فروشنده اوراق از انجام قرارداد، فروشنده ضمن قرارداد متعهد مي شود مبلغي را به عنوان وجه تضمين نزد كارگزار بورس يا اتاق پاياپای قرار دهد و متناسب با تغييرات قيمت اوراق اختيار معامله، آن را تعديل كند.
قراردادهاي اختیار معامله از نظر سررسید به دو نوع آمریکایی و اروپایی تقسیم میشوند. اختیار معاملۀ آمریکایی قراردادي است که از هنگام عقد قرارداد تا سررسید آن، قابل اجراست. یعنی در طول دوره قرارداد هر وقت که خریدار بخواهد میتواند آن را به اجرا بگذارد. حال آنکه اختیار معاملۀ اروپـایی فقـط در سررسید یا دوره کوتاهی که به مثابه دوره سررسید در نظر گرفته میشود قابل اجراست و خریدار فقط در دوره سررسید میتواند آن را به اجرا بگذارد.
فروشنده قرارداد اختیار معامله (از نوع خرید یا فروش) : متعهد به خرید یا فروش قرار داد اختیار آموزش جامع اختیار معامله معامله
خریدارقرارداد اختیار معامله ( از نوع خرید یا فروش) : پرداخت وجه توسط خریدار به فروشنده قرارداد اختیار معامله
مشخصات قرارداد
دارایی پایه | واحد پولی قیمت |
نماد معاملاتی | سقف موقعیت های باز و هم جهت |
اندازه قرارداد | خسارت ها |
فاصله قیمت اعمال | سقف وثایق قابل دریافت از مشتری |
سررسید | نحوه تعیین قیمت مبنای دارایی پایه |
سبک اعمال | وجه تضمین اولیه، تضمین لازم و حداقل وجه تضمین |
زمان بندی فرآیند اعمال | نحوه اعمال |
روش تخصیص | ساعات و روزهای معاملاتی |
محدودیت های معاملاتی | نوع تسویه در سررسید |
ماه قراداد | نحوه درج قرارداد معامله |
دوره معاملاتی | کارمزدها |
امکان اعمال با تسویه نقدی به کسری از اندازه قرارداد |
- اهرم مالی : می آموزش جامع اختیار معامله توان با سرمایه اندک سود به نسبت بیشتری کسب کرد.
- کاهش ریسک : با خرید قرارداد اختیار معامله یک دارایی پایه به جای دارایی ، ریسک کاهش می یابد و زیان شخص خریداربرابر با میزان مبلغی است که برای خرید اختیار معامله پرداخت می کند . در واقع از قراردادهای اختیار معامله به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک استفاده می شود که به سرمایه گذار اجازه می دهد تا ریسک خود را در مقابل نوسانات نامطلوب قیمت پوشش دهد .
- کسب درآمد : با فروش اختیار معامله سودی متفاوت از دیگران می توان کسب کرد یعنی سود خود را محدود به روند قیمت ها و سود هر سهم نمی کنیم. این سود همان مبلغ فروش اختیار در تاریخ معامله می باشد.
- کسب سود از نوسانات قیمت بدون نیاز به داشتن دارایی پایه
- به دست آوردن فرصت جهت تصمیم گیری مناسب
ریسک ها
نقدشوندگی بازار : بهترین راه خروج از موقعیت فعلی ، مقصود این است که نماد مربوطه از حجم عرضه و تقاضای بالای برخوردار باشد تا راحت تر بتوانیم موقعیت های خود را تعدیل کنیم.
زیان موقعیت فروش اختیار خرید و یا فروش ممکن است بیشتر از سرمایه اولیه آن باشد .
در اختیار معامله چهار موقعیت وجود دارد :
۱- خرید اختیار خرید
دارنده این موقعیت حق دارد مقدار مشخصی از دارایی مبنا را به قیمت مشخص در تاریخ سررسید که در مشخصات قرارداد می باشد ، خرید نماید.دارنده این موقعیت از افزایش قیمت ها تا تاریخ سررسید سود خواهد برد.یعنی زمانی که خریدار پیش بینی می کند قیمت دارایی پایه نسبت به قیمت اعمال در تاریخ سررسید بیشتر باشد.
۲- فروش اختیار خرید
فروشنده این اختیار متعهد است به فروش تعداد معینی از دارایی پایه در تاریخ سررسید و به قیمت مشخص به خریدار . دارندگان این موقعیت از کاهش قیمت ها سود خواهند برد . آن ها پیش بینی می کنند که آموزش جامع اختیار معامله قیمت سهام تا سررسید روند نزولی داشته و یا به قیمت اعمال برسد .یعنی قیمت دارایی در زمان سررسید به گونه ای باشد که احتمال رود خریدار اختیار خرید از اعمال اختیار خود صرف نظر کند. در این صورت سود آن به میزان فروش قرارداد اختیار معامله در تاریخ معامله اختیار می باشد.
۳-خرید اختیار فروش
خریدار این قرارداد حق دارد که تعداد مشخصی از دارایی را به قیمت مشخص در تاریخ سررسید به فروشنده اختیار ، بفروشد. در این حالت خریدار در صورتی سود خواهد برد که پیش بینی نماید ، قیمت دارایی پایه درتاریخ سررسید کمتر از قیمت اعمال باشد.
۴-فروش اختیار فروش
دارنده آن تعهد میکند که تعداد مشخصی از دارایی را در تاریخ سررسید و به مبلغ معین از خریدار این اختیار ، بخرد .سود دارنده این موقعیت زمانی است که پیش بینی نماید قیمت ها در تاریخ سررسید به حدی بالا رود و یا با قیمت اعمال مساوی شود که خریدار این موقعیت از اعمال اختیار خود صرف نظر نماید. در این صورت سود آن به میزان فروش قرارداد اختیار معامله در تاریخ معامله اختیار می باشد.
مدارک مورد نیاز و نحوه انجام معامله
جهت انجام معامله اختیار (خرید یا فروش) ابتدا نیاز هست که از طریق سامانه های آنلاین کارگزاری اقدام به تایید توافق نامه، قرارداد و نیز بیانیه ریسک انجام معاملات اختیار نمایید. سپس با احراز هردوشرط زیر معاملات اختیار برای شما فعال میگردد :
- ارزش پرتفوی حداقل مبلغ 500میلیون تومان
- چک یا سفته 500 میلیون تومانی جهت تضمین
راهنمای انجام معامله اختیار در صفحه ورود (لاگین) آنلاین کارگزاری نیز جهت استفاده کاربران در دسترس میباشد .
در صورت نیاز به هرگونه راهنمایی میتوانید با شماره 35220458-035 داخلی 127 تماس حاصل نمایید .
آموزش «آپشن» با سرفصلهای اختیار معامله بورس شیکاگو
مدیرعامل مرکز مالی ایران از برنامه ویژه این مرکز برای ارائه آموزشهای تخصصی با هدف توسعه ابزار مشتقه در کشور خبر داد. به گزارش «تعادل» علی نقوی با اعلام این خبر به سنا گفت: یکی از این برنامههای مرکز مالی برگزاری دوره جامع آموزشی قراردادهای اختیار معامله است که از 12 تیرماه امسال آغاز میشود. به گفته وی این دوره آموزشی در دو سطح مقدماتی و پیشرفته برگزار میشود. نقوی در این باره توضیح داد:
مدیرعامل مرکز مالی ایران از برنامه ویژه این مرکز برای ارائه آموزشهای تخصصی با هدف توسعه ابزار مشتقه در کشور خبر داد. به گزارش «تعادل» علی نقوی با اعلام این خبر به سنا گفت: یکی از این برنامههای مرکز مالی برگزاری دوره جامع آموزشی قراردادهای اختیار معامله است که از 12 تیرماه امسال آغاز میشود. به گفته وی این دوره آموزشی در دو سطح مقدماتی و پیشرفته برگزار میشود. نقوی در این باره توضیح داد: در سطح مقدماتی مفاهیم پایه اوراق اختیار معامله، راهبردهای معاملاتی و کاربرد آنها و سازوکار معاملاتی قراردادهای اختیار معامله در ایران ارائه میشود. در سطح تکمیلی هم مباحث آموزشی مقدمات قیمتگذاری اوراق اختیار معامله و مدلهای قیمتگذاری اوراق اختیار معامله ارائه میشود.
این مقام مسوول با بیان اینکه در این دوره سعی شده به نیازهای آموزشی فعالان بازار و معاملهگران پاسخ داده شود، اظهار کرد: سرفصلهای مدون در این دوره آموزشی منطبق با سرفصلهای آموزشی بورس اختیار معامله شیکاگو (CBOE) تنظیم و بومیسازی شده است.
یادآور میشود؛ ابزارهای مشتقه از جمله قراردادهایی هستند که سالهاست در کشورهای توسعه یافته برای مدیریت و پوشش ریسک استفاده میشوند و قراردادهای اختیار معامله یکی از مهمترین مشتقات مالی به شمار میروند. در بازار سرمایه ایران نیز در سال 1395 قراردادهای اختیار معامله سکه و سهام در بورس کالای ایران و بورس و اوراق بهادار تهران راهاندازی شد. با راهاندازی این ابزارهای نوین در بازار، نیاز مبرم به آموزش مفاهیم مربوط به آن و راهبردهای مختلف معاملاتی احساس میشود.
معاملات آپشن (Option Trading) چیست؟
معاملات آپشن (Option Trading) نوعی قرارداد فرعی است که به مالک اختیار میدهد (نه تعهد) خرید یا فروش دارایی را با قیمت مشخص (اصابت قیمت) در یک زمان از پیش تعیین شده (تاریخ انقضا) انجام دهد.
اصطلاح «قرارداد فرعی» به طور معمول ایدهای با ابزار پیچیده مالی است که در آزمایشگاه وال استریت ساخته شده است. در سطح فردی، معاملات آپشن به تریدر ها در بازار اجازه میدهند تا درآمد کسب کنند، معاملات سوداگرانه انجام دهند و از پوزیشنهای خود به ویژه در نوسانهای بازار محافظت کنند.
قراردادهایی شبیه به «آپشن» از زمان یونان باستان برای معاملات برداشت زیتون استفاده می شدند و آنها به مرور زمان در جوامع و فرهنگهای مختلف رسوخ کردند. نمونهی استفاده شده از این دست، در قرن 17 ژاپنی «Dojima Rice Exchange» است.
امروزه «آپشنها» در یک بازار فرعی جهانی با ارزش بیش از 500 تریلیون دلار سهیماند. بنابراین چرا «آپشنها» اینطور گسترده در امور مالی وجود دارند و اضافهشدن «آپشن» بیتکوین برای کریپتو چه مزیتی دارد؟
در سطح فردی، معاملات آپشن به تریدرها در بازار اجازه میدهند تا درآمد کسب کنند، معاملات سوداگرانه انجام دهند و از پوزیشنهای خود به ویژه در نوسانهای بازار محافظت کنند. در قرارداد آپشن، یک فروشنده آپشن و یک خریدار وجود دارد.
خریدار آپشن مبلغی را به عنوان وثیقه (premium) به فروشنده پرداخت میکند که بر اساس ملاحظاتی چون قیمت اعمالی (قیمت فعلی در مقابل قیمت آتی)، زمان انقضاء و نوسانات مورد انتظار قیمت محاسبه میشود. فروشنده نیز مبلغ وثیقه را به عنوان درآمد معامله برای خود بر میدارد.
هنگام استفاده از بیتکوین ، معاملات آپشن برای بسیاری از فعالان اکوسیستم فواید زیادی دارد: هولدر های بلند مدت و استخراجکنندگان بیتکوین میتوانند از پوزیشنهای خود محافظت کنند و با فروش آنها در معاملات آپشن درآمد کسب کرده و همچنین سفتهبازان میتوانند هزینههای خود را در شرایط نزولی محدود کرده و یا بخشی از هزینه را در سود قرار دهند.
از منظر کلیت بازار، معاملات آپشن برای سلامت بازار بسیار مهم هستند. مطابق تجزیه و تحلیل تجربی توسط مجله «journal of finance»، آپشنها برای یک دارایی منجر به کاهش پراکندگی، افزایش عمق معاملات، حجم معاملات، تناوب معاملات و اندازه تراکنشها می شود و به طور کلی نتایج نشان میدهد که معاملات آپشن باعث بهبود کیفیت بازار سهام پایه میگردد.» به عبارت دیگر آپشنهای بیتکوین، چه فرد خاصی از آنها استفاده کند یا خیر، میتوانند به نفع کل اکوسیستم باشد.
اصول مقدماتی در آپشن خرید و فروش (اختیار خرید، اختیار فروش)
قراردادهای آپشن به دو شکل انجام میشود: اختیار خرید و اختیار فروش.
معاملات آپشن اختیار خرید به خریداران امکان خرید سهام پایه با قیمت توافقی را میدهد در حالی که معاملات آپشن اختیار فروش به خریدار امکان می دهد که یک سهام پایه را با قیمت توافقی به فروش بگذارد. قراردادهای اختیار خرید و فروش اهرم های قدرتمندی را برای فروشنده و خریدار فراهم میکند تا دارایی خود را معامله یا آن را حفظ کند.
در اغلب موارد دارنده آپشن اختیار خرید هنگامی سود میبرد که قیمت دارایی پایه از قیمت قرارداد بیشتر شود. همچنین دارنده آپشن اختیار فروش هنگامی به سود میرسد که قیمت فعلی دارایی کمتر از قیمت قرارداد باشد. اما بهتر است تا نگاه عمیقتری به چگونگی کارکرد هر قرارداد برای هر یک از طرفین داشته باشیم.
آپشن یا اختیار خرید «The Long Call» با احساس آموزش جامع اختیار معامله گاوی (صعودی)
وقتی تریدر آپشن خرید را فعال میکند معتقد است قیمت دارایی پایه در حال افزایش است. با خرید یک دارایی بطور مستقیم، تریدرها خود را در معرض خطرات ناشی از کاهش قیمت دارایی قرار میدهند که این خطر در مورد داراییهای پر نوسان به مراتب زیان بارتر خواهد بود.
اما هنگامی که یک آپشن خرید منعقد می شود، آموزش جامع اختیار معامله خطر احتمالی فقط از دست دادن مقدار پولی که بابت ودیعه قرارداد پرداخت شده است را تهدید می کند. به هر حال سود بالقوه خریدار عبارت است از تفاوت قیمت فروش فعلی (که میبایستی بالاتر از قیمت توافقی باشد) بعلاوهی مبلغ وثیقه اولیه که از قیمت واقعی کسر میگردد. برای مثال اگر قیمت توافقی ۱۰۰ دلار و ودیعه پرداختی ۱۰ دلار باشد و دارایی به قیمت واقعی بفروش برسد سود 10 دلار خواهد بود.
آپشن یا اختیار فروش «The Short Put» با احساس گاوی (صعودی)
آپشن دیگر برای تریدرهایی که معتقدند قیمت دارایی افزایش خواهد یافت، گزینه اختیار فروش است. هنگام استفاده از این آپشن، تریدرها توافق میکنند که یک دارایی پایه را در قیمت توافقی به شرط آنکه خریداران از اختیار خود برای فروش استفاده کنند خریداری کنند. اگر قیمت جاری دارایی بیش از قیمت قرارداد باشد خریداران از فروش دارایی امتناع میکنند و در این صورت فروشنده از تصاحب مبلغ ودیعه سود خواهد برد.
آپشن یا اختیار خرید « The Long Put» با احساس خرسی (نزولی)
اگر نظر تریدرها در مورد یک دارایی نزولی باشد احتمالاً آپشن خرید را فعال میکنند که به آنها این اختیار را میدهد که در قیمت توافقی اقدام به فروش نمایند و برعکس زمانیکه مجبورند معامله خود را با هدف ضرر کمتر ببندند (همانند وضعیت Long Call که در بالا ذکر شد) تنها باعث از دست دادن وثیقهی پرداختی بابت قرارداد گردد.
هنگامی که از آپشن اختیار خرید استفاده میشود خریداران در صورتی به سود خواهند رسید که مجموع قیمت جاری ودیعه پرداختی کمتر از قیمت توافقی قرارداد باشد. بعنوان مثال قیمت توافقی ۱۰۰ دلار باشد و با پرداخت ۱۰ دلار و قیمت واقعی ۹۰ دلار در این صورت معامله سر به سر خواهد شد (نسبت سود و زیان) و هرچه کمتر از این قیمت باشد سود خواهد بود.
آپشن یا اختیار فروش «The Short آموزش جامع اختیار معامله Call» با احساس خرسی (نزولی)
آپشن یا اختیار فروش گزینهای برای تریدرهایی است که پیشبینی کاهش قیمت را دارند. با فعال کردن اختیار فروش، تریدر توافق میکند که یک دارایی پایه را در صورتی که خریدار آن از اختیار خود استفاده نماید به قیمت توافقی قرارداد به فروش برساند. (مانند وضعیت short put که در بالا گفته شد)
هدف این استراتژی کسب مبلغ ودیعه قرارداد در زمانی که خریدار نمی خواهد از اختیار خود استفاده کند است. این حالت زمانی اتفاق میافتد که قیمت نقدی از قیمت توافقی کمتر باشد. اگر قیمت جاری بیش از قیمت توافقی باشد، فروشنده میبایست دارایی خود را با تخفیف به فروش برساند. این استراتژی همانگونه که در نمودار پایین شرح داده شده، بطور گستردهای برای پوشش قسمتی از آپشن اختیار فروش مورد استفاده قرار میگیرد.
کسب سود در معاملات آپشن
در حالیکه آپشنها میتوانند بعنوان سرمایهگذاری سوداگرانه مورد استفاده قرار گیرند بسیاری از مدیران موفق مالی از قراردادهای آپشن بعنوان راه حل موثری جهت کاهش ریسک و افزایش درآمد بالقوه خود بهره میبرند. آنها با ترکیبی از چهار نوع قرارداد اختیاری که در بالا ذکر شد و دو روش پایهای معاملات (long & short) میتوانند طیف وسیعی از استراتژیهای پیچیده را ایجاد کرده که باعث به حداکثر رسیدن به درآمد میشود.
قدرت واقعی آپشنها در به کارگیری انفرادی آنها نیست، بلکه وقتی بعنوان بخشی از یک استراتژی بزرگتر عمل کنند تاثیر خود را نمایان میسازند. وقتی آپشنها بصورت ترکیبی به کار گرفته شوند آنها خطرات احتمالی سرمایهگذاری را با ایجاد نوعی توان ریسک پذیری، کاهش زیان ، کسب درآمد و سودهای قابل پیشبینی متناسب می کنند.
همانگونه که در بالا ذکر شد، یکی از محبوبترین گزینهها، آپشن استراتژی «covered call» میباشد. در این استراتژی سرمایهگذاران با نوعی دارایی مواجه هستند که در بلند مدت افزایشی بوده ولی افزایش قیمت قابل توجهی را در آینده نزدیک برای آن متصور نیستند. برای اینکه دارایی همچنان توان سودآوری داشته باشد معاملهگران از آپشن اختیار فروش استفاده می کنند.
در نتیجه مقداری درآمد در قالب ودیعه به دست میآید. این شیوه مانند آنچه که در مورد ماینرها شاهد بودیم است که از طریق فروش بیتکوین خود در بازارهای فیوچرز برای خود نوعی پوشش ریسک بدون هزینه ایجاد میکردند. حال ماینرها میتوانند یک آپشن اختیار خرید ۳۰۰ دلاری را به قیمت توافقی 10 هزار دلار به فروش برسانند که به آنها این امکان را میدهد حتی در صورت افزایش قیمت هم سود کسب کنند .
یک استراتژی مشابه برای سرمایهگذاریهای بلندمدت، آپشن اختیار فروش از طریق مدیریت ریسک میباشد. برخلاف استراتژی «covered call» که افزایش ارزش سرمایهگذاری را در صورت استفاده از اختیار فروش دارایی محدود میکند، استراتژی اختیار فروش محافظت شده (protective put) به دنبال محدود کردن زیانهای ناشی از کاهش و افزایش ارزش آن میباشد.
در این حالت تریدرها یک آپشن اختیار خرید را برای یک سرمایهگذاری بلند مدت خود فعال میکنند تا با محدود کردن حد ضرر به اندازهی مبلغ پرداختی از زیانهای بالقوه جلوگیری کنند. اگر سرمایهگذاران در معرض افزایش مخاطرات سرمایهگذاری در یک بازار نزولی باشند و یک روند صعودی قوی را پیشبینی کنند، ممکن است توسط این استراتژی با ودیعه ۲۰۰ دلار و قیمت توافقی 6500 دلاری، روند نزولی را محدود کنند.
آپشن های استراتژی «Covered calls» و «protective puts» از منشا استراتژی لانهی خرگوش «Rabit hole» هستند. استراتژیهایی از قبیل «collar»، «straddle»، «strangle»، «butterfly» و غیره وجود دارند که بر اساس احساس بازار – صعودی (گاوی)، نزولی (خرسی) و خنثی دستهبندی میشوند.
با توجه به مراحل نوظهور بازار بیتکوین برای آپشنهای اختیاری طبق اصل اختیار خرید و اختیار فروش، این امکان وجود دارد تا بتوان فرصت انجام معاملات سودآور را به دست آورد. این اصول بیانگر این مفهوماند که اختلاف بین آپشنهای اختیار خرید و فروش در تاریخ انقضا در قیمت توافقی یکسان، برابر است با اختلاف قیمت فروش جاری و قیمت توافقی که از ارزش فعلی دارایی کسر می شود:
C – P = S – K * D
در این رابطه C: ارزش اختیار خرید، P: ارزش اختیار فروش، S: قیمت جاری فروش، K: قیمت توافقی قرارداد و D: مقدار تخفیف میباشد. در صورت عدم تساوی این رابطه، فرصت خوبی برای تریدرها برای انجام معامله خصوصا دراین روزهای آغازین آپشنهای اختیاری است.
اصول قیمتگذاری آپشنها: چرا آپشنهای بیتکوین گران است
نرخ آپشنها (که تحت عنوان وثیقه شناخته میشود) توسط بازار و بر اساس ترکیبی از ارزشهای ذاتی و خارجی دارایی تعیین میگردد. ارزش ذاتی عبارت است از تفاوت قیمت فروخته شده و قیمت توافقی که در صورت مثبت بودن (سود) برای دارنده اختیار معامله معنی و ارزش پیدا میکند.
زمانی که اختیار معامله برای خریداران سودمند نباشد، گفته میشود که فاقد ارزش ذاتی است و تنها دارای ارزش خارجی از قبیل ارزش زمانی، قیمت توافقی قرارداد و نوسان میباشد.
در حالی که عوامل فراوان و فرمولهای پیچیده برای ارزشگذاری آپشنهای اختیاری بکار گرفته میشود، برخی از این اصول و روشها بسیار رو به جلو میباشد. هنگامی که یک آپشن «in the money» فعال میشود. دارندگان آن سود بدست آورده و این آپشن دارای ارزش ذاتی میشود. یک آپشن «in the money» چون ارزش ذاتی آن تنظیم و ارزش بیرونیش تابعی از ریسک وابسته به ارزش زمانی و نوسانات است، ارزشگذاری راحتتری دارد.
از طرف دیگر آپشن «out-of-the-money» هیچ ارزش ذاتی ندارد. بنابراین ارزش آن صرفاً و به طور کامل به میزان ارزش خارجی آن بستگی دارد. ودیعه یا همان مبلغ پرداختی آپشن مانند کارمزد فروشنده است جهت فروش آپشن. پس جای تعجب نیست که یک دارایی با نوسان شدید قیمتی همچون بیتکوین با چنان مبالغ بالایی خریداری می شود.
میزان پذیرش و پیشرفتهای اخیر
طی یک سال گذشته آپشنهای اضافه شده در پلتفرمهای معاملاتی و صرافیها همراه با شفافسازی برخی از قوانین و مقررات مبادلاتی پدیدار شدهاند. همانگونه که در بالا ذکر شد آپشنها جهت بهبود بازار سرمایه و مدیریت جایگاه افراد در بازار ضروری و لازم است.
همچنین اینگونه ابزارها برای جذب هرچه بیشتر سرمایهگذاران و موسسات بزرگ، حرفهای و سطح بالا ضروریاند. چندین پلتفرم در سطح جهان برای پاسخگویی به نیازهای تریدرها به آپشنها ایجاد شده و به نظر میرسد «CFTC» با تصویب لوایح و مقررات نظارتی که به شرکتهای «ledgerx»، «CMEgroup» و Bakkt» داده شده، از آنها به زودی رونمایی خواهد کرد.
آپشنهای ترید بیتکوین کجا و چگونه است
در حال حاضر تعدادی آپشنهای ترید بیتکوین در بازار وجود دارد که دارای مزایا و معایب مختلف، هزینهها، محدودیتهای جغرافیایی، محدودیت سرمایه و تجربیات کاربران میباشند. از جمله تعدادی از محبوبترین آپشنهای ترید بیتکوین میتوان به «Deribit» ،«LedgerX» ،«IQ Option» ،«Quedex» ،«Bakkt» و اخیراً «OKEx» اشاره کرد.
هرکدام مجموعهای از نکات مثبت و منفی را شامل میشوند که در برابر نیازهای خاص تریدرها میبایست ارزیابی شوند. از آنجا که «OKEx» اولین ارائهدهنده پلتفرمهایی است که به تریدرها این امکان را داده که نه تنها قراردادهای اختیاری راخریداری کنند بلکه بتوانند آنها را نیز بفروش برسانند، پلتفرم جدید این صرافی ارزش بررسی و تحقیق را دارد.
همانگونه که در استراتژیهای ذکر شده در بالا اشاره شد، آپشن فروش قرارداد یکی از عناصر کلیدی در استراتژیهای اصلی و پیشرفته است و این به مفهوم آن است که آپشنهای بیتکوین در « OKEx » احتمالاً به ابزارهای قدرتمند جدیدی برای تریدرها بدل خواهد شد.
آنها همچنین اولین صرافی هستند که تمام ابزارهای «C2C»، «Spot»، «Swaps»، «فیوچرز» و «آپشنهای ترید» را به طور یکجا در اختیار کاربر قرار میدهند که آن را به صورت یک تجربه ارزنده برای تمامی استراتژیهای معاملهگری و کاهش ریسک در آورده است.
از جنبهی فنی آنها یک سیستم قدرتمند ضد هک، تسویه با رمزارزها و قیمت مشخص در زمان تسویه با پشتیبانی تمام وقت ارائه کردهاند. به طور کلی، ما همچنان شاهد پیشرفت و توسعه در زیرساختهای مالی رمزارزها هستیم و تریدرهایی که بتوانند از این ابزارها به طور مؤثر استفاده کنند میتوانند عملکرد خود را بهبود بخشند.