با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟

ما سیستم‌ توسعه‌ی فرایند سه‌ نانومتری خود را بهبود داده‌ایم. ما درواقع برای هر مرحله از توسعه، تأییدیه داریم و این مورد به ما کمک می‌کند بار دیگر بازدهی را افزایش و سودآوری خود را بهبود دهیم و علاوه‌براین عرضه‌ی پایدارتر را تضمین کنیم.

ورود پول حقیقی‌ها به بازار سهام

بورس در حالی سومین روز هفته را پشت سر گذاشت که رشد نزدیک به ۴۰ هزار واحدی را تجربه کرد.

به گزارش مشرق، بازار سرمایه در حالی دومین روز متوالی با رشد همراه شده است که پس از چند روز خروج پول، سهامداران حقیقی تصمیم به ورود به بازار سهام گرفتند که در صورت تداوم این مساله می توان امیدوار به روزهای آینده بود.

برخی کارشناسان معتقدند، انتظارات تورمی، قیمت‌ها در بازار سهام را بالا خواهد کشید و رشد شاخص، بازار سهام را نیز همانند دیگر بازارهای دارایی برای معامله ‌گران و نوسان ‌گیران جذاب خواهد کرد.

به نظر می‌رسد بالا رفتن نرخ ارز در بازار آزاد، اثر خود را در بازار سرمایه با یک تاخیر چند روزه نشان داده و بورس در روزهای آینده خود را اماده یک جهش می‌کند. در صورتی که بورس بتواند نقدینگی موجود در کشور را به سمت خود جذب کند، می‌توان امیدوار به کاهش تلاطم در سایر بازارهای مالی و دارایی بود.

در معاملات امروز قیمت سهام اغلب نمادهای بزرگ بازار رشد کرده و گروه‌های بزرگ بازار مانند فلزات اساسی، محصولات شیمیایی، استخراج کانه‌های فلزی و فرآورده‌های نفتی سبزترین گروه‌های بازار سهام هستند.

* افزایش معاملات خرد، خبر خوب برای بازار سهام

محمد عزیزی، کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، با توجه به روند بازار سرمایه در روزهای گذشته، ورود پول توسط سهامداران حقیقی می‌تواند خبر خوبی در زمینه رشد بورس باشد.

وی ادامه داد: در صورتی که بورس بتواند سهامداران را متقاعد به وارد کردن پول های بلوکه شدن به بازار سهام کند، می‌تواند امیدوار به افزایش حجم کل معاملات و معاملات خرد در کوتاه مدت باشیم. در صورتی که رکود شکل گرفته در بورس طی هفته‌های گذشته از بین برود، پول‌های سرگردان از سایر بازارها نیز به سمت بورس حرکت خواهند کرد.

* رشد یکپارچه شاخص‌های عملکردی بورس

در جریان معاملات روز دوشنبه، شاخص کل بورس با صعود ۳۹ هزار و ۵۹ واحدی نسبت به روز یکشنبه به رقم یک میلیون و ۵۷۱ هزار و ۴۴۶ واحد رسید. بازدهی این شاخص مثبت ۲.۵۵ درصد بوده است.

شاخص کل هموزن بورس نیز با رشد ۷ هزار و ۷۳۸ واحدی در سطح ۴۲۹ هزار و ۱۶۰ واحدی ایستاد. بازدهی این شاخص نیز مثبت ۱.۸۴ درصد بوده است. همچنین شاخص کل فرابورس با رشد ۴۱۵ واحدی در سطح ۲۱ هزار و ۴۲۲ واحد قرار گرفت.

* ورود پول حقیقی به بازار سهام

امروز ارزش خالص تغییر مالکیت حقوقی به حقیقی بازار مثبت شد و ۳۲۲ میلیارد تومان پول حقیقی به بورس وارد شد. گروه‌های محصولات شیمیایی و فلزات اساسی بیشترین ورود پول را به نام خود ثبت کرده و بانک ها و موسسات اعتباری نیز بیشترین میزان خروج پول را شاهد بوده اند.

در معاملات روز دوشنبه بیشترین ورود پول حقیقی به سهام فولاد (شرکت فولاد مبارکه)، پارس (شرکت پتروشیمی پارس) و نوری (شرکت پتروشیمی نوری) تعلق داشت و نمادهای بپاس (بیمه پاسارگاد)، وبملت (بانک ملت) و فملی (ملی صنایع مس ایران) بیشترین خروج پول حقیقی را داشتند.

* رشد ارزش معاملات خرد بازار سرمایه

امروز ارزش معاملات کل بازار سهام به رقم ۱۴۳ هزار و ۱۸۸ میلیارد تومان افزیش یافت. ارزش معاملات اوراق بدهی در بازار ثانویه ۱۳۵ هزار و ۵۰۳ میلیارد تومان بود که ۹۵ درصد از ارزش کل معاملات بازار سرمایه را تشکیل می‌دهد.

امروز ارزش معاملات خرد سهام با افزایش ۱۸ درصدی نسبت به روز کاری قبل به رقم ۵ هزار و ۲۶۵ میلیارد تومان رسید که بالاترین رقم در ۱۰ روز کاری اخیر است.

* رشد تقاضا در بازار سهام

در جریان معاملات روز دوشنبه، ۴۵۱ سهم رشد قیمت داشتند و ۱۷۵ نماد نیز با کاهش قیمت روبرو شدند. تعداد سهام حاضر در صف خرید ۷۸ سهم بوده و تنها ۳ سهم در صف فروش باقی ماندند.

در پایان معاملات امروز ارزش صف ‌های فروش پایانی بازار نسبت به روز کاری قبل ۹۳ درصد کاهش یافت و نیم میلیارد تومان شد. ارزش صف ‌های خرید نیز نسبت به پایان روز کاری گذشته ۲۰۱ درصد رشد کرد و در رقم ۳۱۹ میلیارد تومان ایستاد.

امروز نماد فخوز (شرکت فولاد خوزستان)، خگستر (شرکت گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو) و سآبیک (شرکت سیمان آبیک) بیشترین صف خرید را داشتند.

در پایان معاملات دوشنبه اغلب صف‌های فروش جمع آوری شد و تنها ۳ نماد صف فروش داشتند. بیشترین صف فروش بازار در پایان معاملات به نمادهای حپترو (شرکت حمل و نقل پتروشیمی)، میهن (بیمه میهن) و ثاباد (توریستی ورفاهی آبادگران ایران) تعلق داشت.

کسب‌وکار تراشه‌‌سازی سامسونگ با وجود سرمایه‌گذاری‌های هنگفت، دچار تزلزل شده است

باوجود این‌که سامسونگ سرمایه‌گذاری‌های درخورتوجهی در کسب‌وکار تولید تراشه‌ی خود انجام داده، اما به‌نظر می‌رسد این واحد همچنان از رقبای خود عقب‌ مانده است.

سامسونگ یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های یکپارچه‌ در کره‌ی جنوبی است و می‌تواند نسبت به هر شرکت دیگری پول بیشتری را در کسب‌وکار نیمه‌هادی خود سرمایه‌گذاری و خیلی زودتر از رقبا به استفاده از لیتوگرافی‌های پیشرو مهاجرت کند؛ البته این بدان معنا نیست که سامسونگ در تولید تراشه‌های منطقی یا حافظه‌ در جهان پیشرو است. درواقع این شرکت ازنظر نسبت هزینه و عملکرد از اینتل، TSMC و Micron عقب‌تر است.

سامسونگ در بازه‌ی زمانی ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ مبلغ ۹۳٫۲ میلیارد دلار برای توسعه‌ی ظرفیت تولید تراشه‌های خود هزینه کرد که بیشتر از سرمایه‌گذاری اینتل و TSMC است. علاوه‌براین، غول فناوری کره‌ای میلیاردها دلار برای تحقیق و توسعه‌ی فناوری‌های لیتوگرافی جدید هزینه کرده است. به‌دلیل سرمایه‌گذاری‌های سنگین، Samsung Foundry و Samsung Semiconductor اولین شرکت‌هایی بودند که در سال ۲۰۱۸ لیتوگرافی فرابنفش شدید (EUV) را برای تولید منطقی و در سال ۲۰۲۱ برای تولید DRAM اتخاذ کردند.

استفاده از جدیدترین ابزارهای لیتوگرافی به این معنی نیست که موفقیت کسب‌وکارهای تراشه‌سازی، حافظه و توسعه‌ی پردازنده‌های این شرکت تضمین شود و پیشرفت داشته باشد. یکی از مهندسان DRAM سامسونگ در پستی وبلاگی گفت که فرهنگ شرکتی بحث‌برانگیز این برند احتمالاً دلیل بروز مشکلاتی است که در سال‌های اخیر برای این واحد به‌وجود آمده است.

لیتوگرافی

لیتوگرافی EUV به‌منظور کاهش الگوهای چندگانه، افزایش بازده، کاهش زمان چرخه و درنهایت افزایش عملکرد و کاهش هزینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما Samsung Foundry با فناوری‌های ساخت 7LPP، 5LPE و 5LPP موفق نشد مشتریان بیشتری جذب کند. تنها پیروزی بزرگ این شرکت در EUV، دریافت سفارش از کوالکام بود. درمقابل، انویدیا فقط از فناوری 8LPP سامسونگ استفاده کرد؛ تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ی کلاس ۱۰ نانومتری که فقط از لیتوگرافی عمیق فرابنفش (DUV) استفاده می‌کند.

در سال گذشته شایعاتی منتشر شد مبنی‌بر این‌که بازده لیتوگرافی چهار نانومتری سامسونگ کم بوده است و این فرایند نتوانست انتظارات را برآورده کند. Samsung Foundry مثل سایر سازندگان قراردادی تراشه تاحدی درمورد بازدهی خود اظهارنظر نمی‌کند؛ زیرا این اطلاعات، بخشی از اسرار تجاری مخصوص شرکت‌ها و مشتریان آن‌ها است. زمانی‌که کوالکام تولید تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen1 را از فناوری کلاس چهار نانومتری با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ سامسونگ (4LPE یا 4LPP) به یکی از فرآیندهای چهار نانومتری TSMC منتقل کرد، امکان افزایش فرکانس هسته‌های این تراشه و همچنین کاهش مصرف انرژی آن فراهم شد. این موضوع نشان می‌دهد که 4LPE یا 4LPP حداقل ازنظر عملکرد به‌ازای مصرف هر وات انرژی، به‌میزان درخورتوجهی ضعیف‌تر از رقیب خود عمل می‌کنند. نکته‌ی مهم این است که خانواده‌ی لیتوگرافی‌های چهار نانومتری Samsung Foundry نسل سوم EUV این شرکت هستند و براساس این واقعیت که پشت یک فناوری رقیب قرار دارد، می‌توان نتایج نامطلوبی درمورد قابلیت‌های واقعی 5LPE، 7LPP و 5LPP سامسونگ گرفت.

یکی از چند تأیید غیرمستقیم درمورد بازدهی ناکافی پیشرو در Samsung Foundry ماه آوریل فاش شد؛ جایی‌که مدیر بازاریابی واحد Samsung LSI اعلام کرد که بهبود بازدهی برای سیستم-روی-چیپ (SoC) پرچم‌دار انجام شده است. کنی هان گفت:

انتظار داریم در سه‌ماهه دوم، عرضه‌ی سیستم-روی-چیپ‌های ما به‌دلیل بهبود عملکرد تراشه‌های پرچم‌دار و افزودن محصولات میان‌رده به خط‌تولید، به‌میزان درخورتوجهی افزایش یابد.

در هفته‌های اخیر، شایعاتی مبنی‌بر این‌که بازدهی تراشه‌های ساخته‌شده با لیتوگرافی 3GAE شرکت Samsung Foundry نیز انتظارات را برآورده نکرده است، مطرح شد. البته داده‌های مربوط به بازدهی این لیتوگرافی به‌طور رسمی اعلام نشده است و نمی‌توان شایعات را تأیید یا رد کرد. سامسونگ به‌طور رسمی اعلام کرده که جریان جدیدی برای سرعت‌بخشیدن به زمان بازدهی فرآیندهای کلاس سه نانومتری خود پیاده‌سازی کرده است.

یکی از نمایندگان سامسونگ گفت:

ما سیستم‌ توسعه‌ی فرایند سه‌ نانومتری خود را بهبود داده‌ایم. ما درواقع برای هر مرحله از توسعه، تأییدیه داریم و این مورد به ما کمک می‌کند بار دیگر بازدهی را افزایش و سودآوری خود را بهبود دهیم و علاوه‌براین عرضه‌ی پایدارتر را تضمین کنیم.

با توجه به این‌که شرکت‌های نیمه‌هادی در حفظ اسرار خود مهارت دارند، فقط می‌توان درمورد دلایل بازده ضعیف Samsung Foundry تعجب کرد. به‌طور معمول شرکت‌ها زمانی شکست می‌خورند که اهداف بسیار بلندپروازانه یا خیلی متوسط برای خود تعیین کنند. با فرایند هفت نانومتری و پیشرفته‌تر سامسونگ، این شرکت روی استفاده از EUV حساب ویژه‌ای باز کرده است و در سال ۲۰۱۸ برای اسقرار آن مجبور شد تعدادی فناوری و روش‌های تولید اختصاصی معرفی کند.

درمقابل، TSMC درسال ۲۰۱۸ از ابزار EUV برای فرایند هفت نانومتری خود استفاده نکرد و فقط لایه‌های EUV را با لیتوگرافی N7 Plus بعدی در سال ۲۰۱۹ ارائه کرد. TSMC به‌دلیل رویکرد نسبتاً محافظه‌کارانه‌ی خود در توسعه‌ی فناوری پردازش و همچنین استفاده از ابزارهای جدیدی که قابلیت پیش‌بینی را برای مشتریان خود فراهم می‌کند، شناخته شده است. مزایای قابل پیش‌بینی بودن همراه با بازدهی بالا، احتمالاً ازجمله دلایلی است که باعث شده است TSMC ازطرف غول‌های فناوری بزرگی مثل اپل و AMD، سفارش دریافت کند.

فرآیندهای DRAM

اما واحد Samsung Foundry تنها بخش سامسونگ نیست که روی EUV تمرکز کرده است. Samsung Semiconductor نیز اولین تراشه‌های آزمایشی DRAM ساخته شده برپایه‌ی فرایند D1x را که یک لیتوگرافی پیشرفته‌ی EUV است اوایل سال ۲۰۲۰ برای مشتریان ارسال کرد؛ اما این تکنولوژی برای تولید انبوه مورد استفاده قرار نگرفت و درعوض واحد تجاری DRAM سامسونگ اواخر اکتبر ۲۰۲۱، ارسال تراشه‌های حافظه‌ ساخته‌شده با فرایند D1a را آغاز کرد.

D1a سامسونگ، درواقع نسل چهارم فرآيند کلاس ۱۰ نانومتری DRAM این شرکت است که با نام ۱۳ نانومتری نیز شناخته می‌شود. توسعه‌ی این لیتوگرافی، مدت زیادی طول کشید و Micron و SK Hynix را پشت‌سر گذاشت.

Micron قصد دارد از فناوری 1a خود (که از EUV بهره نمی‌برد) برای ساخت همه‌ی DRAMها استفاده کند و طبق گزارش رسانه‌ها، از مدتی قبل این فرایند را به‌طور گسترده، مستقر کرده است. درنتیجه‌، این شرکت نه‌تنها سامسونگ را با فرایند 1a شکست داد، بلکه با سرعت زیاد، نرخ پذیرش آن را نیز پشت‌سر گذاشت. درنتیجه ساخت حافظه‌ Micron ارزان‌تر است. این ویژگی به‌خصوص در مورد آی‌سی‌های DDR5 که ازنظر فیزیکی بزرگ‌تر از تراشه‌های DDR4 بوده و با ظرفیت مشابه و فرایند یکسانی ساخت شده‌اند نیز سومند است.

شاید سامسونگ با گذشت زمان به‌دلیل تجربه‌ی گسترده‌ی خود با فناوری‌های DRAM مبتنی‌بر EUV، رهبری این بازار را دوباره به‌دست بگیرد؛ اما درحال‌حاضر به‌نظر نمی‌رسد این شرکت در این حوزه پیشرو باشد. جالب این‌که Micron استفاده از ابزار EUV را به‌دلیل هزینه‌های اسکنر آن، بهره‌وری محدود تجهیزات EUV، یکنواختی ابعاد بحرانی (CD) ناقص و زمان‌های طولانی چرخه‌ها، نقطه ضعف می‌داند.

براساس گزارش دیجی‌تایمز به نقل از یکی از مهندسان سامسونگ، این شرکت قصد دارد در تلاشی برای جهش در رقابت، از فناوری پردازش 1b صرف‌نظر کرده و به‌جای آن روی 1c (کلاس ۱۱ نانومتر) تمرکز کند. این اطلاعات در ماه آوریل تکذیب شد؛ اما به‌نظر می‌رسد این شرکت تمایل دارد تغییراتی در برنامه‌های خود اعمال کند.

یکی از نمایندگان سامسونگ گفت:

من فکر می‌کنم منصفانه‌ است که بگوییم برنامه‌ی توسعه‌ی ۱۲ نانومتری ما به‌طور پایدار انجام می‌شود و فرآیندهای بعدی نیز طبق نقشه‌ی راه فناوری میان‌مدت تا بلندمدت ما توسعه خواهند یافت.

کسب‌و‌کار Samsung LSI

سامسونگ نسبت به SK Hynix، Micron و TSMC برتری‌هایی دارد. بیشترین فروش این شرکت مربوط به تراشه‌های حافظه و خدمات تولید نیمه‌هادی نیست. این شرکت انوع لوازم الکترونیکی مصرفی را می‌فروشد که ازجمله می‌توان به گوشی‌های هوشمند با قیمت بیش از هزار دلار برای هر واحد یا تلویزیون‌هایی که قیمت‌های چند هزار دلاری دارند اشاره کرد. بنابراین حتی اگر بازده تراشه‌سازی سامسونگ کافی نباشد، سامسونگ همچنان شرکتی سودآور است.

اما مشکل فرآیندها و بازدهی متوسط این است که بر عملکرد و قابلیت‌های سیستم-روی-چیپ‌های سامسونگ تأثیر می‌گدارند که امکان دارد انتظارات را برآورده نسازد. این همان چیزی است که درمورد Exynos 2200 رخ داد؛ تراشه‌ای که سرعت آن از Snapdragon 8 Gen1 کوالکام بیشتر نبود، درحالی‌که هردو پردازنده با فناوری یکسانی ساخته شده‌اند.

نتیجه‌گیری

درحالی‌که سامسونگ می‌تواند برای کسب‌وکارهای نیمه‌رسانای خود هزینه‌های زیادی صرف کند، اما این مورد به‌تنهایی موفقیت این برند را در تولید تراشه‌ها تضمین نخواهد کرد. در یک تا دو سال گذشته، شواهد مستقیم و غیرمستقیمی مشاهده کردیم که نشان می‌دهد کسب‌وکارهای نیمه‌هادی غول فناوری کره‌ای، با مشکلاتی مواجه شده‌اند. تجارت تولید قراردادی Samsung Foundry به‌سرعت رقبای خود رشد نمی‌کند، درحالی‌که لیتوگرافی‌های آن نیز کم‌تر از حد انتظار ظاهر شده‌اند. Samsung Semiconductor نیز در بخش DRAM با فرایند 1a به‌مدت چندماه از رقبا عقب بود، درحالی‌که عملکرد سیستم-روی-چیپ‌های پرچم‌دار LSI نیز درمقایسه با رقبای آن، درسطح پایین‌تری قرار دارند.

سامسونگ مثل سایر شرکت‌های بزرگ دیگر، برندی ماندگار است و منابع مالی، فکری و تکنولوژیکی کافی با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ برای دوام آوردن دربرابر چالش‌های فراوان را دراختیار دارد. تنها مشکل این است که زمان رسیدن به موفقیت برای این شرکت چقدر خواهد بود و آیا مدیریت فعلی می‌تواند به آن دست یابد یا خیر.

پیشنهادی برای کاهش فاصله طبقاتی شمال و جنوب شهر

گروه تعاملی الف، ۲۲ خرداد ۱۴۰۱، ۰۷:۰۶ 4010322010 ۵۱ نظر، ۱۸ در صف انتشار و ۲۵ تکراری یا غیرقابل انتشار

گروه تعاملی الف - محمدمنان رئیسی*:

آنچه طی این سطور تقدیم می‌شود پیشنهادی است در راستای تحقق عدالت اجتماعی و کاهش فاصله طبقاتی بین مناطق شمالی و جنوبی شهر تهران که البته فحوای این پیشنهاد قابل تسری به سایر کلان‌شهرهای کشور نیز می‌باشد. در شرایط حاضر که دولت درگیر مسائل کلان اقتصادی، امنیتی و غیره است و اغلب شهرداری‌ها نیز فاقد منابع کافی برای عمران و آبادی مطلوب مناطق کم برخوردار در مناطق جنوبی شهر هستند، بایستی بتوان با خلق منابع جدید و پایدار، اعتبار مالی لازم برای این مهم را فراهم نمود. یکی از این منابع بالقوه و البته مغفول، تجدید نظر در نحوه دریافت عوارض نوسازی سالانه توسط شهرداری‌ها مطابق با ماده 2 قانون نوسازی و عمران شهری ‌مصوب سال 1347 شمسی است. طبق قانون مذکور، کلیه اراضی و ساختمان‌ها ‌و مستحدثات واقع در محدوده قانونی شهر، مشمول عوارض سالانه معادل با یک درصد بهای آنها که طبق مقررات این قانون تعیین خواهد شد، می‌باشند. شهرداری‌ها مکلفند بر اساس مقررات این قانون عوارض مذکور را وصول کرده و منحصراً به مصرف نوسازی و عمران شهری برسانند.

همچنین مطابق با ماده 12 همین قانون «شهرداري‌هاي مشمول ماده 2 اين قانون مكلفند ظرف دو ماه از تاريخ انقضاءِ مهلت مقرر در ماده 10 مشخصات مودياني را كه نسبت به پرداخت عوارض املاك خود اقدام نكرده‌‌اند به مؤسسّات برق و گاز تسليم كنند و موسسات مذكور مكلفند با اعلام مهلت دو ماهه به مؤدي هر گاه ‌مطالبات شهرداري تا انقضاءِ مهلت وصول نشود نسبت به قطع برق و گاز محل سكونت ملكي او اقدام كنند».

گرچه عوارض نوسازی، مشابه مالیاتی است که در کشورهای توسعه یافته با عنوان شارژ شهری از شهروندان دریافت می‌شود و سهم زیادی از منابع درآمدی آن‌ها را تشکیل می‌دهد (گاها 30 تا 40 درصد) اما این عوارض در شهرداری‌های ایران و از جمله تهران سهم بسیار کمی دارد و فقط چیزی در حدود 2 تا 3 درصد است و همین امر سبب شده شهرداری ها در کلانشهرهای ایران که از این درآمد پایدار محروم بوده‌اند طی چند دهه اخیر برای تامین بودجه خود به سمت روش‌های غیر علمی دیگری نظیر تراکم فروشی بروند. در چند سال گذشته تلاش شده تا با رایزنی با سازمان های متولی، این عوارض به روز شود اما همچنان با شهرهای توسعه یافته فاصله زیادی داریم. به عنوان نمونه در دفترچه قیمت منطقه‌ای املاک منتشر شده برای اجرا در سال 1401، گران‌ترین قیمت ملک مسکونی در منطقة 1 شهر تهران (محله الهیه) قرار دارد که ارزش آن سه میلیون و سیصد و سی هزار تومان (یعنی کمتر از 5 درصد قیمت واقعی این منطقه) تعیین شده است. از سوی دیگر تناسبی میان عوارض دریافتی از شمال و جنوب شهر در ارتباط با ارزش ملک و همینطور خدمات و مزایایی که از آن بهره‌مند می‌شوند وجود ندارد. به عنوان نمونه در دفترچه قیمت منطقه‌ای، اختلاف قیمت گران‌ترین نقطة تهران تنها حدود سه برابر مناطق جنوبی شهر است در حالی که در واقعیت این نسبت بسیار بیشتر است و نیز عدد مطلق اختلاف آن بسیار قابل توجه است.

از همین رو، لازم است تا اخذ عوارض نوسازی به گونه‌ای ساماندهی شود که مناطق شمالی شهر که سرانه بسیار مطلوبتری در خصوص بهره مندی از مزایا و خدمات شهری دارند (گاها تا 6 برابر بیشتر از مناطق جنوبی شهر از خدمات شهری بهره مند هستند)، میزان به مراتب بیشتری نسبت به ساکنان مناطق کم برخوردار جنوبی پرداخت نمایند و سپس با توزیع عادلانه این درآمدها بتوان از نابرابری میان دو قطب شهر کاست. این در حالی است که در حال حاضر، تفاوت مبلغ عوارض سالانه بین مناطق جنوبی و شمالی شهر بسیار ناچیز است و این اختلاف به ازای یک سال، رقم ناچیزی در حد 300 تا 400 هزار تومان است. به نحوی که برای مثال، برخی مناطق جنوبی شهر مبلغ 300 هزار تومان و مناطق شمالی شهر که به مراتب از خدمات شهری بهتری برخوردار هستند مبلغ 500 تا 600 هزار تومان را به عنوان عوارض سالانه پرداخت می‌کنند که این اختلاف اندک چند صد هزار تومانی هیچ نسبت معقول و عادلانه ای با میزان اختلاف برخورداری شمال و جنوب شهر از خدمات شهری ندارد.

در راستای این مهم، موارد زیر جهت تکمیل و اجرای بهینه این پیشنهاد تقدیم می‌گردد:

- اولا لازم است به جای دفترچه سازمان امور مالیاتی، دفترچه قیمت مبنا در شهرداری ملاک عمل قرار گیرد و محاسبه عوارض بر اساس آن منظور گردد تا بتوان اختلاف واقعی میان شمال و جنوب شهر را لحاظ نمود. همچنین لازم است میزان عوارض، درصدی از ارزش واقعی ملک باشد. در این صورت اختلاف بین عوارض سالیانه پرداختی مناطق شمال و جنوب شهر که در حال حاضر بسیار اندک و در حد 300 تا 400 هزار تومان است، عادلانه‌تر و واقعی‌تر خواهد شد زیرا نسبتی از ارزش واقعی ملک خواهد شد و هر چه ارزش ملک بیشتر باشد عوارض آن نیز به صورت واقعی افزایش می‌یابد.

- ثانیا لازم است ساز وکارهایی تشویقی و تنبیهی برای اخذ عوارض به صورت مرتب (سالانه یا فصلی) اجرا نمود. مثلا ایجاد امکان بهره‌مندی از تخفیف در عوارض روزانه طرح ترافیک در کل سال یا تعداد روز مشخص برای پرداخت‌کنندگان؛ و یا رایزنی مدیریتی با ادارات ذکر شده در ماده 12 قانون عمران و نوسازی (نظیر ادارات برق و گاز و غیره) جهت ملزم کردن افراد به پرداخت عوارض خود به صورت منظم؛ و یا حتی رایزنی مدیریتی با بانک‌ها برای منوط کردن پرداخت وام و انجام برخی خدمات بانکی به پرداخت و تسویه کامل عوارض نوسازی.

اجرای این پیشنهاد علاوه بر با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ آنکه سبب می‌شود از مناطق شمالی شهر عوارض عادلانه‌تری (متناسب با میزان بهره مندی آنها) دریافت شود و آن عوارض را صرف عمران جنوب شهر و کاهش فاصله طبقاتی نمود، سبب می‌شود جریان گردش سرمایه نیز از ساخت و سازهای با نگاه سرمایه‌ای در شمال شهر، تا حدودی به سمت ساخت و سازهای با نگاه مصرفی در مناطق مرکزی و جنوبی شهر هدایت شود که این موضوع، می تواند به حل مسئله بافت‌های فرسوده و ناپایدار در مناطق مرکزی و جنوبی شهر کمک کند.

توضیح آنکه حسب مطالعات و آمار ثبت شده، در حال حاضر چندصد هزار واحد مسکونی خالی در شهر تهران وجود دارد که بسیاری از آنها مربوط به واحدهای بالای صد متر در مناطق شمالی شهر است که مشخص است طی سال‌های قبل، با نگاه سرمایه‌گذاری (و نه مصرفی) ساخته شده‌اند و هنوز به بازار عرضه نشده اند. این حجم از انباشت خانه‌های خالی در تهران، بیانگر عدم تعریف ساز و کار مناسب برای هدایت جریان سرمایه به سمت مسکن مصرفی (ونه مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای) است به نحوی که متاسفانه تعداد خانه‌های خالی در شهر تهران تقریباً 10 برابر شهری نظیر لندن (با جمعیت تقریبا مساوی با تهران) است. در صورت اجرای پیشنهاد نگارنده، سرمایه گذاران عرصه ساخت و ساز، کمتر به سمت ساخت چنین واحدهایی در سال های آتی در مقیاس کلان خواهند رفت زیرا می‌دانند که از این به بعد، عوارض سالیانه واحدهای خالی آنها، واقعی تر خواهد شد و به جای رقم اندک 500 تا 600 هزار تومانی، درصدی از ارزش واقعی خانه‌های خالی خود را بایستی به صورت عوارض پرداخت نمایند که این درصد در مناطق شمالی شهر، در مقیاس کلان، رقم قابل توجهی خواهد شد. لذا سرمایه گذاران کلان قاعدتاً ترجیح می دهند سرمایه خود را به جای آنکه در مناطقی مصروف کنند که طی سالهای بعد مشمول عوارض قابل توجهی شود، به سمت مناطقی ببرند که عوارض چندانی بر آنها تحمیل ننماید و بدیهی است که در این صورت، بخشی از جریان سرمایه که طی چند دهه اخیر متمرکز بر مناطق شمالی شهر بوده، به سمت مناطق مرکزی و جنوبی شهر هدایت می شود؛ به این ترتیب، شاهد رونق ساخت و ساز در این مناطق کم برخوردار و به تبع آن، نوسازی بافت های فرسوده مرکزی و جنوبی شهر خواهیم بود که اکنون به تهدیدی جدی برای مدیریت شهری در برابر مسائلی نظیر زلزله تبدیل شده اند و تحقق این امر، چیزی نیست جز تبدیل تهدید به فرصت.

لذا در صورت اجرای پیشنهاد نگارنده، حداقل سه دست آورد مهم حاصل خواهد شد: هم درآمد پایدار قابل توجهی برای مدیریت شهری ایجاد می نماید، هم می توان با این درآمد پایدار به رفع فاصله طبقاتی بین شمال و جنوب شهر اقدام نمود و هم سبب می شود گردش سرمایه که اکنون متمرکز بر خانه به عنوان کالای سرمایه ای است، به سمت خانه به عنوان کالای مصرفی هدایت شود و بالتبع، نوسازی بافت‌های فرسوده و ناپایدار در مناطق مرکزی و جنوبی شهر رونق یابد.

رقم حاصل از اجرای قانون فوق (در وضعیت فعلی که ارزش املاک به صورت غیر واقعی و مطابق با دفترچه سازمان امور مالیاتی محاسبه می شود) برای کل شهر تهران در سال گذشته، حدود 1400 میلیارد تومان بوده است (یعنی فقط حدود 3 درصد از بودجه شهرداری). اما در صورت واقعی شدن مبنای محاسبه، به ازای یک درصد از ارزش واقعی املاک، حدود 27هزار میلیارد تومان ایجاد درآمد می­شود. البته باتوجه به شرایط فعلی اقتصادی جامعه، برای شروع می­توان درصدی پایین تر از 1 درصد را اجرا نمود. برای مثال می توان به جای آنکه عوارض سالیانه، 1 درصد از ارزش ملک تعیین شود، معادل با مثلا سه دهم یا چهار دهم درصد از ارزش ملک تعیین شود تا شرایط معیشتی و اقتصادی جاری در جامعه را هم منظور نمود. اما حتی در آن صورت نیز درآمد قابل توجهی در مقایسه با وضعیت فعلی حاصل می شود؛ مثلا اگر چهار دهم درصد را ملاک قرار دهیم بیش از 10 هزار میلیارد تومان حاصل خواهد شد که معادل با حدود 20 درصد از بودجه شهرداری تهران است و با این رقم می توان بخش قابل توجهی از نابرابری های شمال و جنوب تهران را کاست. در هر صورت، همین که عوارض به جای آنکه مبالغ ناچیز ریالی باشد به مبلغی معادل با درصدی از ارزش واقعی ملک تبدیل شود قدمی است در راستای واقعی سازی عوارض و کاهش فاصله شمال و جنوب شهر و دست آوردهای دیگری که به شرح فوق تشریح شد.

اکتشاف، اولویت وزارت صمت در حوزه معدن است

رئیس هیئت عامل ایمیدرو گفت: اکتشاف، اولویت وزارت صنعت، معدن و تجارت است و برای این امر هماهنگی بین بخش‌های مرتبط معدنی در وزارت صمت در دستور کار است.

به گزارش خبرنگار ایراسین، وجیه‌الله جعفری ظهر امروز یکشنبه 22 خرداد در نشست هم اندیشی با اصحاب رسانه با بیان ضمن تبریک میلاد امام رضا (ع) با بیان اینکه در بخش‌های مختلف زیرمجموعه شرکت ایمیدرو اتفاقات خوبی افتاده که توسعه آن به نفع جامعه است، اظهار داشت: البته برخی از روند اتفاقات صورت گرفته اطلاع ندارند و از این رو در مقام منتقد با این اتفاقات برخورد می‌کنند و برخی دیگر مطلع این اتفاقات هستند و حمایت‌های لازم را نیز دارند.

وی افزود: از این رو امکان بازدید از همه اتفاقات را برای اهالی قلم و اصحاب رسانه فراهم می‌کنیم تا نزدیک با اقدامات صورت گرفته آشنا شوند.

توسعه فضای اقتصادی با هدف ایجاد اشتغال در دستور کار است

رئیس هیئت عامل ایمیدرو با بیان اینکه در بخش توسعه صنایع معدنی یک هدف را دنبال می‌کنیم، گفت: این هدف توسعه فضای اقتصادی با هدف ایجاد اشتغال به ویژه در مناطق محروم است.

وی اضافه کرد: اکتشاف منابع جدید می‌تواند کشور را از برخی وابستگی‌ها دور کند و ما به دنبال رسیدن به این نقطه هستیم.

جعفری تصریح کرد: ما به دنبال اجرا نیستیم و هر چه بتوانیم از بخش خصوصی واقعی‌تر را در این زمینه فعال کنیم عملکرد موفق‌تری خواهیم داشت.

وی با بیان اینکه اولویت ما همچنان اکتشاف است چرا که در این زمینه هنوز جای کار وجود دارد، افزود: ساماندهی بخش اکتشاف با ارکانی مانند سازمان زمین‌شناسی، سازمان توسعه و معاونت معدنی که در زیرمجموعه وزارت صمت است، امکان پذیر بوده و بستری که می‌تواند حرکت را در مسیر درست و واقعی دنبال کند، وجود دارد.

اکتشاف معدن نیاز به قانون جدید ندارد

رئیس هیئت عامل ایمیدرو با اشاره به اینکه برخی اعتقاد دارند که برای اکتشاف معادن نیاز به تغییر قوانین هستیم، ادامه داد: اعتقاد ما این است که با همین قانون‌های موجود می توانیم مشکلات را کم کنیم تا سرمایه‌گذاری را در بخش معدن هدایت کنیم.

وی افزود: قطعا اکتشاف یکی از نقاط شروع خیلی خوب برای سرمایه‌گذاری در بخش معدن و سرمایه‌گذاری معدنی است، پهنه‌های زیادی در اختیار وزارت صمت است که می‌توان برای سرمایه‌گذاری با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ بر روی آن برنامه ریزی کرد.

جعفری با بیان اینکه با تغییرات ایجاد شده در معاونت معدن برنامه‌ریزی برای آزادسازی پهنه‌های معدنی طی دو ماه گذشته آغاز شده و به زودی به مراکز استان‌ها اعلام خواهد شد، افزود: برخی از پهنه‌های معدنی به صورت کاداستر با نام ما ثبت بود اما با مشکلاتی رو به رو شد که در صدد برطرف کردن آن هستیم.

عرضه اولیه تپسی مختص صندوق هاست

امروز سه شنبه هشتمین عرضه اولیه در سال ۱۴۰۱ در فرابورس عرضه می گردد. بر اساس دستورالعمل پذیره نویسی، تنها سرمایه‌گذاران واجد شرایط یعنی صندوق های سرمایه گذاری امکان شرکت در این عرضه اولیه را دارند و افراد حقیقی نمی توانند در خرید این عرضه اولیه شرکت کنند.در ادامه جزئیات کامل عرضه اولیه تپسی را می توانید بخوانید:

تپسی امروز عرضه اولیه می‌شود

به گزارش بورس فردا و به نقل از تجارت‌نیوز، با شروع سال ۱۴۰۱ هفت عرضه اولیه در بازار سرمایه انجام شد. قرار است امروز یعنی سه‌شنبه سهام شرکت تپسی به عنوان هشتیمن شرکت در بازار سهام عرضه اولیه شود.

تعداد کل سهام شرکت یک میلیارد و ۱۷۰ میلیون و ۵۲۸ هزار و ۸۰۰ است و هر کد می‌تواند حداکثر یک میلیون و ۴۰۰ هزار سهم خریداری کند.

نکته قابل توجه این است که معاملات ثانویه تپسی روی تابلو صرفا توسط سرمایه گذاران حرفه‌ای موضوع تبصره یک ماده ۸ مکرر دستورالعمل پذیره نویسی و عرضه اولیه اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار تهران قابل انجام است.

گفتنی است با توجه به اینکه بیش از ۵۰ درصد دارایی تپسی را دارایی‌های نامشهود تشکیل می‌دهد. براساس دستورالعمل پذیره‌نویسی و عرضه اولیه استارتاپ‌ها، تنها سرمایه‌گذاران واجد شرایط یعنی صندوق‌های سرمایه‌گذاری امکان خریداری سهام تپسی را در روز عرضه اولیه دارند.

از همین رو افراد حقیقی که دارای کد بورسی هستند نمی‌توانند در عرضه اولیه روز سه شنبه شرکت کنند. همچنین ۵۰ درصد از سهام خریداری شده در روز عرضه اولیه توسط سرمایه گذاران واجد شرایط تا ۹۰ روز پس از این تاریخ امکان عرضه ندارند.

سهام این شرکت در تاریخ ۲۹ دی ماه سال ۱۳۹۹ توسط هیئت پذیرش اوراق بهادار در بازار دوم فرابورس ایران پذیرش شد.

بر اساس ارزش‌گذاری تامین سرمایه کاردان، ارزش تپسی حدود ۱۷۰۰ میلیارد تومان است. اگرچه مدیرعامل تپسی در نشست خبری عرضه اولیه این شرکت از ارزش جدید تپسی در حدود ۲۴۰۰ میلیارد تومان خبر داده بود.

افزایش درآمد تپسی

میلاد منشی‌پور، مدیرعامل تپسی در نشست اخیری این مجموعه گفت: همچنان ظرفیت پنج تا شش میلیون سفر در کشور خالی است که می‌توان از این پتانسیل استفاده کرد و به طور مشخص تاکسی اینترنتی می‌تواند آن را جذب کند از این رو سایز بازار کماکان بزرگ است. برای تحقق این موضوع نیاز به سرمایه‌گذاری وجود دارد. کم شدن و از بین رفتن پاندمی کرونا روی درآمد ما اثرگذار است. در تابستان گذشته ۵۸ میلیارد تومان درآمد داشتیم که این رقم در زمستان به ۹۱ میلیارد تومان رسید و پیش‌بینی می‌شود در آخر خرداد به ۹۸ میلیارد تومان برسد.

وی ادامه داد: در یک ماه گذشته به پنج شهر جدید وارد شدیم و خدمات ارائه می‌دهیم و در سه ماه آینده به ۱۳ شهر دیگر وارد خواهیم شد. سال گذشته ۲۶۶ میلیارد تومان درآمد عملیاتی داشتیم و پیش‌بینی ما از درآمد عملیاتی سال آینده ۶۸۰ میلیارد تومان با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ با پول کم کجا سرمایه‌گذاری کنیم؟ درآمد کمیسیون است. البته ۷۰ درصد از درآمد ناشی از رشد عملیات و ۳۰ درصد آن نیز از رشد قیمت‌ها است.

مدیرعامل این تاکسی اینترنتی گفت: قرار است تپسی به سوپراپ تبدیل شود و دو سرویس جدید تپسی پک و تپسی لاین نیز به خدمات ما اضافه می‌شود.